De dodenhaag

23 februari 1071. Zowel Richilde als Robrecht zitten nu natuurlijk met een bepaalde gêne, een kater dat ze er persoonlijk niet bij waren om de slag af te ronden. Al in de vroegte geraken hun beide legers opnieuw slaags. Een handgemeen dat ontaardt in een even vreselijk bloedbad als gisteren. Dit keer zijn het de Fransen die aanvankelijk de overhand hebben en de rechtervleugel van de Vlamingen terugdringen tot aan de stadsmuren van Cassel. Tot Robrecht de Fries de Fransen kan terugdringen.

Aan de overzijde krijgt Richilde een dikke nederlaag aangesmeerd. Haar derde echtgenoot, de Normandisch-Engelse edelman Willem Osbern en haar Franse opstoker de Coucy vallen dood neer aan haar zijde. Haar zoon Arnulf, pas zeventien, vecht dapper maar krijgt een Vlaams ridderzwaard door zijn torso gepriemd en eindigt daardoor zijn leven. Dat is ook het geval voor 22.000 Franse en Henegouwse soldaten. Historicus Despars beweert zelfs dat er nog 20.000 meer zijn. Het water in de omliggende beken en grachten kleurt rood van het bloed. Koning Philippe vlucht naar Vitry en Richilde doet hetzelfde naar Henegouwen.

Ze laat daarbij haar ontredderd leger in de grootste wanorde achter, ten prooi aan de zegevierende Vlamingen. Heel wat Franse edelen komen als krijgsgevangen terecht in Vlaamse gevangenissen… Van zodra de soldaten het nieuws van Arnulfs dood vernemen roepen de edelen en de krijgslieden prompt hun aanvoerder Robrecht de Fries uit als hun nieuwe graaf van Vlaanderen. Een verbitterde Richilde stuurt onmiddellijk afgevaardigden naar koning Philippe dat de troonsbestijging van haar schoonbroer een misdaad is omdat haar tweede zoon Boudewijn van Henegouwen nu automatisch de opvolger moet worden. Ze heeft daar in principe een punt! De koning van Frankrijk beseft hoe verdomd moeilijk het zal zijn om Robrecht met de wapens van zijn titel te houden en beslist om toch maar eerst eens te onderhandelen met de Fries.

Hij nodigt hem uit tot een gesprek in Parijs en biedt hem daarvoor een vrijgeleide aan. Robrecht vertrouwt het zaakje niet helemaal en antwoordt dat hij met plezier manschap zal afleggen aan de Franse kroon, maar hij vraagt of de koning niet tot in Rijsel zou willen komen. De Fransman beschouwt die vraag als een regelrecht affront. Dergelijke onbescheiden vragen behoren nu eenmaal niet tot de etiquette van het Franse hof. Die Vlamingen zijn zo onhoffelijk als de pest! Als het zo zit dan zullen de wapens nog maar eens moeten spreken. Hij verzamelt een leger van (alweer) 72.000 mannen en slaat zijn kamp op in Vitry, niet zo ver van de grens met Vlaanderen.

De jeugdige Boudewijn van Henegouwen, hij moet dan een jaar of vijftien zijn, rept zich tot bij de Franse monarch om er manschap af te leggen als graaf van Vlaanderen. Philippe gaat er op in. Voor Robrecht de Fries is dat best een probleem. Gelukkig heeft hij ondertussen al enkele bondgenoten in Frankrijk, zo bijvoorbeeld de kanselier van Frankrijk en diens broer de graaf van Boulogne die Robrecht duidelijk verkiezen boven deze verraderlijke Richilde en dat deze oorlog en inzet van Franse lieden zijn keuze niet waard is, vooral omdat Boudewijn ook sterk Duitsgezind blijkt te zijn.

De dodenhaag
De Franse koning lijkt te zwichten voor zijn adviseurs en trouwt om te beginnen al met Robrechts stiefdochter Bertha van Holland. Het is natuurlijk een ander paar mouwen om de aanstelling van Boudewijn tot graaf van Vlaanderen te herzien. Richilde denkt er nog niet aan om af te zien van haar rechten. De Henegouwse gravin zoekt en vindt steun in Luik. Bisschop Theoduinus stuurt haar de nodige hulpbenden en ook uit Neder-Lotharingen krijgt ze manschappen ter beschikking.
Guduchi is being used in ayurveda system of medicine, its roots are used for medicinal purposes. sildenafil generic from canada However, this cialis properien robertrobb.com is not the only solution. Testosterone, or buy levitra online the lack of it, also causes erectile dysfunction. Even if there is a side effect, it is usually for 4 to 6 hours but many cost of cialis users have also reported immense improvement in their menstrual cycle after ginseng consumption.

De graven van Leuven, Namen, Chiny, Montaigu en Clairmont regelen dat in het jaar 1072. Robrecht de Fries wacht niet op een aanval en trekt met zijn geoefende strijders Henegouwen binnen tot aan Broqueroie, een plaats in de buurt van Bergen. Zijn bondgenoten richten daar een vreselijke slachting aan, zo erg doordrongen van bloed dat de plek voor altijd de bijnaam van ‘La Haie des Morts’ zal genoemd worden. De ‘dodenhaag’. Na dat beulenwerk verwoesten Robrecht en zijn mannen zowat het hele land tussen Bergen en Valenciennes en veroveren de Vlamingen zelfs het kasteel van Varrechin aan de Schelde. Een ideaal steunpunt om Henegouwen te controleren. Zijn neef Boudewijn van Henegouwen slaagt er echter in om met een list zijn versterking te heroveren.

De oorlog tussen Vlaanderen en Henegouwen zal nog jaren aanslepen. Grote veldslagen blijven echter uit. Er is wel voortdurend sprake van overvallen en schermutselingen. Roofpartijen zijn aan de orde van de dag, een aanhoudende strijd die de gemoederen aan weerszijden verwildert. In Henegouwen proberen de baronnen te breken met Richilde en Boudewijn en met Vlaanderen is het al even erg gesteld.

Het leven gaat hoe dan ook verder. Vlaanderen heeft nu op zijn minst de graaf die het wenste. Robrecht de Fries is vanaf 1071-1072 eindelijk benoemd tot officiële graaf van Vlaanderen. Al van bij zijn aantreden laat hij veel kerken bouwen ter ere van de heilige Petrus. Zogezegd omdat hij op diens feestdag zijn grootste overwinning op de vijand heeft behaald. Een belangrijkere reden zal vermoedelijk wel de druk van de paus van Rome zijn. Een soort schuldbekentenis omdat zijn neef Arnulf gedood werd tijdens deze oorlog. Het komt er op neer dat Robrecht zijn zieltje wit wil wassen en dat hij met de bouw van die kerken zijn hemel kan verdienen. Of dat effectief zal lukken weet ik niet. Wel weet ik dat er op een jaar of tien tijd een dertigtal Sint-Pieterskerken bijkomen in Vlaanderen. De eerste en de schoonste kerk is die van Cassel. Ze zal bediend worden door twintig kanunniken. De kerk van Torhout krijgt er tien. Pieter krijgt verder nog kerken in Brugge, Ieper, Hulst, Sint-Winoksbergen, Oostende, Oostkamp, Tielt, Merelbeke, Maldegem, Zwijnaarde en op andere plaatsen.

–

Uit ‘Het oud verhaal van Vlaanderen” – http://geschiedenis.vlaanderen –