9 oktober 1917. Vandaag zou Poelkapelle bijna helemaal veroverd worden nadat het zo goed als drie jaar in Duitse handen was gebleven. Maar wat zich hier afspeelde was erger dan de hel! Vijf brigades van de 4th, 29th en de Guards onder Cavan moesten de Fransen gaan ondersteunen die gisteren vooruit geraakt waren tot tegen het station van Poelkapelle. Een brigade van het 11th en 48th onder Maxse moesten het dorp veroveren.
Er brak nu een geweldig bombardement los, een trommelvuur om mensen gek te maken. De infanteristen sprongen om 6u vanuit hun borstweringen om het vooruitschrijdend artillerievuur te volgen. Van tanks was geen sprake want die waren niets waard in deze moerasgrond. Diegenen die het verst kwamen en de kruising in het dorp bereikten (Guynemer) zouden een jaar later ter plekke door Belgische soldaten aangetroffen worden als verkoolde lijken.
De mannen van de 11th Division hadden er al een nachtelijke mars van 14 uur over de glibberige loopbruggen opzitten om tot aan de frontlijn te raken. En toch veroverden de Yorkshire mannen de helft van de dorpskom.
Er speelden zich ter plekke gruwelijke en barbaarse man-tegen-man gevechten af in de ruïnes en de kelders van de tot bunkers herschapen huizen. In de Dorpsstraat lagen de Duitse soldaten met de bajonet aan de grond gespietst. In de bomtrechters staken dode Britten en dode Duitsers met de handen rond elkaars keel geknepen. Overal lagen armen, benen en hoofden verspreid. Niets aan dit hele tafereel was nog menselijk. Poelkapelle was die dag voor de Britten en de Duitsers de dag van de gruwelijkste verschrikking.
Wie dit meemaakte en overleefde zou het zijn leven lang niet meer vergeten. Vooral rond de brouwerij van Nevejan die herschapen was in één reusachtig mitrailleurnest was geen mens nog bij zijn verstand. Het bloed vloeide er bij stromen. De lijken stapelden zich op. Alleen al in het korps van Maxse sneuvelden er 2.300 mannen!
Soldaat zijn hier was des duivels. Ten noorden van de dorpskom moesten de betonnen bunkers één voor één bestormd worden. De 4th Division slaagde in zijn opzet ten koste van de helft van zijn effectieven. Ze kwamen echter beter vooruit dan de mannen van de 11th Division en moesten nu aan de Paardebeekstraat ten oosten van de dorpskom op hun zusterdivisie blijven wachten.
–
Uit ‘De Grote Kroniek van Ieper’ – werk in opbouw –
