12 januari 1568. Wat een hondenweer. Regen en wind geselen de Westhoek. Het noodweer houdt de bosgeuzen evenwel niet tegen in de uitvoering van hun verraderlijke plannen. Rond acht uur in de morgen arriveren achtendertig man aan de kerk van Reningelst waar ze binnenbreken. Pastoor Judocus Heugesoone wil zich verzetten maar wordt brutaal vastgegrepen net zoals de schoolmeester van de lokale school Jacobus Paneel die in Reningelst eveneens dienst doet als koster. Ook kapelaan Robertus Ryspoort is er aan voor de moeite. Ze worden alle drie meegesleurd in de richting van Kemmel waar de geuzen de kerk kort en klein slaan en daarna in brand steken.
Daarna is Dranouter aan de beurt waarbij ook de pastoor daar wordt ontvoerd. En nu is het tijd voor de kerk van Nieuwkerke. De brandstichting in Nieuwkerke zorgt er voor grote consternatie. De vernieling van de kerk kan de mensen geen bal schelen. Veel erger is dat Simon Uyttenhove op komst is om in te grijpen. Uiteindelijk kiest de commandant ervoor om met zijn soldaten naar Mesen te trekken om de kerk daar van verder onheil te sparen. Hij en zijn manschappen blijven er de hele nacht.
Provoost Devisch arriveert de volgende morgen al vroeg met vijftien gevangen geuzen. Onder hen bevindt zich een vrouw. Ze worden begeleid door een peloton van de kapitein van Belle. Dertig soldaten. Korte tijd later wordt een vreemd bevel afgeroepen voor de lakenhalle. Wie niet van Ieper is moet hier binnen het uur vertrekken. Daarna worden er lijfstraffen voorzien voor al de vreemdelingen. Daarbij komt nog een samenscholingsverbod. Geen vergaderingen op de markt of in de straten.
Op grote correctie. Twee van de binnengebrachte opstandelingen worden al direct voor de baljuw gebracht. Het zijn twee broers die op de pijnbank arriveren en tijdens de nacht nog even bij de biechtvader voorbij komen. Dat laatste is in elk geval geen al te best teken voor het duo. Dat blijkt al in de vroegte van de volgende morgen. Het schavot wordt in geen tijd opgeslagen voor het bezant. Om 11u worden de broers opgeknoopt omwille van hun betrokkenheid bij de aanvallen bij Wattrelos en Oosterweel.
14 januari 1568. De drie geestelijken van Reningelst zijn ondertussen al om het leven gebracht. Ik kom het relaas van de moordpartij pas veel later te weten, maar plaats die netjes op het juiste tijdstip in mijn dagboek. De 12de januari dus, rond 22u in de avond. Grote discussies met priester Heugesoone, koster Paneel en kapelaan Ryspoort. Met daarbij ook de pastoor van Dranouter.
Bij de bosgeuzen voeren twee van hun predikanten het hoge woord. Ze noemen zichzelf ministers van het nieuw geloof. ‘Vuile papen, jullie gaan er aan, bereid je maar voor want jullie gaan sterven als jullie niet willen afstappen van het katholiek geloof.’ Dat is natuurlijk een onhaalbare eis. De mannen proberen met de moed der wanhoop tijd te winnen. ‘We willen er nog eens over nadenken, geef ons nog wat tijd.’ Veel ervan krijgen ze niet. De opstandelingen grijpen hen vast om die te onthoofden, maar dat blijkt niet echt te lukken.
Dan snijden ze hen maar de oren af. En de neus en ze brengen de sukkelaars een resem dolksteken toe tot ze er aan bezwijken. Alleen de priester van Dranouter wordt in leven gehouden. Drie dagen later kan hij op een eerder gelukkige manier uit hun handen ontsnappen waarop hij zijn verhaal kan doen over de beestige lynchpartij op zijn collega’s. Vijf dagen na de moord worden de drie lijken teruggevonden op een halve mijl van Belle waar ze met groot respect worden binnengebracht. De katholieke Bellenaars tonen zich verbitterd en solidair met de arme priesters. De slachtoffers worden vervolgens naar hun thuisparochie Reningelst gebracht waar ze begraven worden.
Dit is een fragment uit Boek 8 van De Kronieken van de Westhoek
