Het blijft rumoerig in Brugge. Tijdens de zomer van 1281 breekt er nog hardere opstand […]
Het jaar 1382 loopt op zijn einde. Het slechte weer van het winterseizoen noodzaakt de […]
Ik begin aan het vierde hoofdstuk dat zal handelen over de voornaamste leiders van de […]
Het jaar 1328. De Fransen zullen Vlaanderen binnenvallen via Sint-Omaars. Ze zullen de Aa oversteken […]
Augustus 1566. De agitatie neemt epidemische vormen aan. Die schoorvoetende eerste Boescheepse hagenpreek uit 1562 […]
De 11de februari van het jaar 1558 woedt er op zee een storm, ‘een tempeest […]
Bij de scheiding tussen het Oost- en West-Frankenrijk wordt ongetwijfeld nog geen rekening gehouden met […]
Mei 1491. Langs de kust zwerft een grote Franse vloot en dit voelt bedreigend aan […]
12 januari 1568. Wat een hondenweer. Regen en wind geselen de Westhoek. Het noodweer houdt […]
Het verdrag van Keulen uit 1057 zorgt voor een tijdperk van vrede. Vlaanderen gaat er […]
9 april 1590. We krijgen een bloedige maandag voorgeschoteld. De opperschurk Jan Dou en acht […]
Ja. Het Westland van Vlaanderen moet maar al te vaak de gebroken potten betalen voor […]
Naast de afwerking van mijn boek 10, werk ik nu al anderhalf jaar onverdroten verder […]
..wat voorafging …. 26 april, maandag, St-Marcusdag. Processie in de kerk. 150 mensen aanwezig. In […]
Wanneer een volk uit een ander gebied arriveert en de lokale bevolking uit zijn vertrouwde gebied verdrijft, blijven hoe dan ook de oude plaatsnamen verder leven.
We gaan naar de West-Vlaamse bergen! Aan de horizon krijgen de bulten van deze bergen een vaster gestalte. Het is alsof ze naar ons toe komen: de Kemmelberg, de Scherpenberg, de Rodeberg, de Molenberg en juist over de grens de mooie trits van de Zwarteberg, de Katsberg en de Casselberg, in Frans-Vlaanderen, ooit onze eigen Vlaamse grond.
Elke morgen opnieuw rapen de stadsdiensten de doden op die de nacht niet hebben overleefd. Veel liggen al op het kerkhof waar ze het laatste bittere eind van een dramatisch verlopen leven ondergaan. De meesten hebben niets anders beleefd dan oorlog en geweld.
bluuft julder wegen goan
kop in de lucht, vor niet beducht
Durft! En je bluuft bestaan!!!
Bellewaerde kasteel en park als toeristische attractie toegankelijk gesteld voor het publiek op zaterdag 3 […]
In een boek dat Sint-Aldowin schrijft over het leven van zijn vriend, de smid Elooi. De Morinen en de Vlamingen hebben dus een gemeenschappelijke band. ‘Waarom zouden ze zichzelf anders als één natie beschouwen?
Op 21 april 1569 worden de edelen, de notabelen en de gezanten van de Acht Parochies uitgenodigd voor een algemene vergadering. Iedereen mag zijn advies verstrekken en reageren op de aangekondigde belastingmaatregelen.
In het jaar 1189 vindt er in het klooster van Ter Duinen een eigenaardig gebeuren plaats. Een op de dool zijnde en berooide Leopold is naar verluidt een jonge Oostenrijker die na zware problemen zijn land moest verlaten.
In 1997 waagde historicus A. Dewitte zich aan een vertaling van een handschrift uit 1531. Het werd geschreven door een zekere Jacob de Meyere die zichzelf omschrijft als zijnde een ‘historiograaf’. Zijn oorspronkelijk werk draagt de titel ‘Flandricarum Rerum Libri X’. Het is een heerlijke tekst die op ongeziene manier vertelt hoe Vlaanderen er in zijn puberteit moet uitgezien hebben!
De eerste Bellebrand was gedaan ten jaren 900, door de Noormannen, die uit Noorwegen, Zweden en Denemarken bij grote menigte jaarlijks gedreven werden om roof te gaan zoeken. Zij vielen binnen in het beste deel van Frankrijk en ook in Vlaanderen. Ze verbrandden, verwoesten en plunderden overal waar ze binnenvielen, zowel kloosters, kerken, abdijen als kastelen, steden, dorpen en alle huizen.
Twintig mijlen in het rond was er geen betere ambachtsman dan Jan. Hij hanteerde op een meesterlijke wijze even goed de weversspoel en het houthakkerskapmes als de eenvoudige platte hamer van de koordvlechter. Hij was een opgewekt man, van een uitzonderlijke gestalte, die een buitengewone kracht bezat.
Daar klommen uit de rook, half gebrand, papieren
die zag men door de lucht, als zwarte walmen zwieren,
en vliegen hier en daar zo dat men na de brand,
ze tien uren verre van Belle vond, in het Artesische land.
Het stille dorp Reningelst, een onderverdeling van de generaliteit van de acht parochiën, die zelf lid was van het oude West-Vlaanderen, werd op het einde van de 18de eeuw in beroering gebracht door een klein administratief en rechterlijk drama, waarvan de gedachtenis ons bewaard is, dank zij een bundel die neergelegd werd in het archief van de oude Raad van Vlaanderen.