Ook kwaadspreken wordt niet getolereerd. Een man wordt voor vijftig jaar uit het land verwezen […]
In 1076 sterven heel wat dieren en mensen door de bittere winterkoude. De strenge vorst […]
De verbanning is natuurlijk menselijker dan de doodstraf. Toch is het een meedogenloze straf. Ongelukkigen […]
In 1428 komt Filips de Goede zelf naar Cassel. De lokale wethouders zijn ontevreden dat […]
De opkomst van onze steden heeft duidelijk zijn oorzaken. Eerst en vooral heeft de Romeinse […]
Er zijn bittere dagen op komst. Jozef II blijkt een eigenzinnige en heerszuchtige man te […]
Langs het grintwegje van Sint-Idesbaldus wenken de oude puinen van de Duinenabdij met de machtige hoeve om af te stappen, doch de maag gebiedt: naar Veurne!
Een pestepidemie was ongetwijfeld de rampzaligste kwaal, die over een middeleeuwse stad kon neerkomen.
Tussen 1086 en 1091, dus nog voor de eerste kruistochten, heeft graaf van Vlaanderen Robrecht de Fries al eens een pelgrimstocht naar het Heilig Land ondernomen. Veel heeft te maken met de populaire Jezus Christus. De man is ‘hot’.
Dank zij die nieuwe keure krijgen de Ieperse gilden nu de mogelijkheid om die voorheen moeilijk aan banden te leggen randindustrie, onder de knoet te krijgen. De vaak gegoede poorters van Ieper, Brugge en Gent bezitten al decennia de macht van het geld.
De 14de juli van 1537 had de Raad van Vlaanderen te Gent uitspraak te doen over een geschil, opgerezen tussen de schepenen van Ieper en de lakenhandelaar Pieter Van Aelst. Deze laatste had enige jaren te voren aan de Spanjaard Pedro de Médalie een stuk laken verkocht van de soort, genaamd ‘Thune’, waaraan Van Aelst naar het schijnt valse loodjes had laten hechten.
Sommige pelgrims waren door het water en de ratten uit hun woningen verdreven, anderen door werkloosheid; sommigen handelden uit wanhoop, anderen uit geloof en bijgeloof; maar al deze dolende stumperds hadden slechts een doel voor ogen: sterven in de schijn van een gewijde kaars en in de schaduw van een vermaard heiligdom.
Alzo ter kennis van mijne heren van ’t magistraat van deze stede en jurisdictie gekomen is;
dat de klokluiders van de parochiale kerk van Sint-Bertijns zich hier
bezig houden en het bezondigen
om te pissen en hun vuiligheid te maken
De kapelaan had met veel devotie zijn zesurenmis opgedragen en naar loffelijke gewoonte zette hij […]
Een belangrijke stof in de geschiedenis, ’t is de uitoefening van het gerecht. In de geschiedenis van Moeskroen hebben wij dit punt breedvoerig behandeld en wij hebben een groot getal vonnissen aangehaald. Hier zullen we enige der rechterlijke uitspraken voorstellen, die wij hebben kunnen vinden.
Rechtstreekse beledigingen aan het adres van God, de heilige maagd of de heilige kerk zijn taboe. Ook hier velt de vierschaar verschillende vonnissen. Een zekere Meulin Heerbrecht wordt aan de schandpaal gebonden en vervolgens met afgekorte tong voor zeven jaar in verbanning weggestuurd: ‘pour les despiteuses inhonestes et innaturèlez parolez blas fèmes qu il dist sour notre Seigneur Jhesu Crist et de la glorieuse benoite Vierge Marie’. De poorter Eloy Mazin wordt voor 7 jaar verbannen ‘de destourbir le ville des parolles qui dist au contraire de sainte eglise…’. Menselijke Majesteitsschennis.