5 juli 1316. Er zijn grote veranderingen op komst vanuit Frankrijk. De koninklijke ruziemaker sterft […]
Margaretha van den Elzas (1191). Na het overlijden van Filips nemen zijn zuster Margaretha en […]
In de Brugse Onze-Lieve-Vrouwekerk ontstaat er in het jaar 1228 een grote brand die meer […]
Onderweg in mijn bezoek aan de geschiedenis kom ik weer in contact met de Ieperse […]
De oorlog van 1299-1300 is er één zoals zoveel voorbije oorlogen of oorlogen die nog […]
De oorlog van 1299-1300 is er één zoals zoveel voorbije oorlogen of oorlogen die nog […]
Terwijl graaf Filips zo zijn besognes heeft in Frankrijk valt Floris van Holland met een […]
Er is niet zoiets als één waarheid. De schrijvers zijn op zoek gegaan naar Vlaamse en dus inlandse bronnen die hun eigen invalshoek geven over wat er allemaal gebeurd is in onze streekgeschiedenis.
De kroniekschrijvers hebben de smaak te pakken. De tabloids van de oude tijden bestaan dan nog in een andere vorm. Smullen van decadentie en het sterrendom zal wel van alle tijden zijn. De luister die het huis van Bourgondië hier weer tentoonspreidt is dan ook wel een uitgebreid verslag waard.
Jacques de Châtillon hield, de donderdag aanstonds na zjjn intrede, een prachtig avondmaal met kanselier Pierre Flotte, – deze van wie Paus Bonifacius gezegd heeft dat hjj een Belial was, – en de bijzonderste baanderheren die hem vergezeld hadden. Men kwam hem zeggen, dat er iets ging gebeuren; maar hij durfde niets openbaren.
In 1296 voelt Veurne-Ambacht de politieke malaise aan den lijve als de Fransen de streek aanvallen en alles wat ze onderweg ontmoeten met de grond gelijkmaken.
1 mei 1302. Jan Breydel, een Brugse vleeshouwer krijgt het in het kasteel van Male aan de stok met een knecht van de kastelein die hem verwijt dat al de Bruggelingen ruziezoekers zijn. Breydel steekt hem ter plekke een mes in zijn ribben waarop de kasteelheer zich wil revancheren.
Om de oorsprong van de prochie van Stade te vinden en is het niet noodig hoger op te klimmen in de tijdrekening, als tot het einde van de jaren achthonderd.
De betrekkingen tussen Engeland en de havens van het Zwin waren zeer talrijk in de 13de eeuw. Het was vooral wol die door de Vlaamse schepen uit Engeland ingevoerd werd.
De jaren glijden voorbij. We arriveren nu al weer op een 5 mei van het jaar 1422. Opnieuw bij het steekspel van de Witte Beer.
Rond de jaren 1590-1600 waren de landlieden van Brugge en omstreken deerlijk geplaagd – of plaagden ze zichzelf – met ’toverij’ die ze, aan alle kanten, in huis en stal meenden te ontdekken.
De Bucht (maandstonden)
Deefln (bepotelen)
De piest in (hazenpad)
Derlansn (er neven)
Der neffen (ernaast)
Desschn (dorsen)
De Sluizenaars mogen geen lakens opslaan, laat staan getouwen of apparatuur om te weven. En ook geen verven om de lakens een ander kleurtje te geven. ‘Die van Sluys vermochten oock niet te hebben een gewichte boven de 60 ponden swaer, nochte oock eenigen wissel te houden, of smittinge van silver te doen. Het was aen een ieder verboden binnen Sluys eenig hout te stapelen, het welcke allegaeder naer Brugghe komen moeste.’ Filips de Stoute stelt de Brugse ambachtslieden nog meer op hun gemak.
Oudenburg. Eertijds hoofdplaats van de oever der Saksers (littus Saxonicum) en later van het Brugse Vrije, was zij, met Brugge, Gent en Ieper, een van de vier leden van heel Vlaanderen; zij was daarenboven een vermaarde koophandelstad, die door kreken met de zee in gemeenschap kwam.
Monikerede, evenals Damme, Hoeke, Mude en Sluis, heeft zijn ontstaan te danken aan zijn ligging langs het Zwin en aan de Brugse handel in de middeleeuwen. In al deze havens, die geen kaaien bezaten, konden de zeeschepen op het droge gezet worden, en er hun waren overladen in lichters, die de koopwaren dan verder naar Brugge voerden.
In de hoge middeleeuwen geldt nog steeds het Germaanse principe: de beklaagde moet zijn onschuld bewijzen! Hij wordt als schuldig beschouwd zolang hij geen bewijs van zijn onschuld kan voorleggen. Meer en meer laat de kerk zijn invloed gelden in de barbaarse rechtspleging. In de 14de eeuw zijn die barbaarse principes al helemaal omver gesmeten. De betichte is zolang onschuldig tot dat de aanklager zijn schuld op een klare manier heeft kunnen bewijzen.
Vanaf 1150 rijpen de plannen om een ongeëvenaarde commerciële halle op te richten. Een paleis van een lakenhalle. Met voor die tijd ongeziene, immense afmetingen. Deze keer in steen. Er is blijkbaar grote nood aan een professionele verkoopsruimte en aan een fabriekshal van voldoende omvang en uitstraling. Een industriegebouw nog voor de term wordt uitgevonden. Zo arriveren we in het jaar 1200. Woensdag 1 maart, om precies te zijn. Boudewijn van Constantinopel verblijft in Ieper tijdens de 14 dagen van het jaarfeest. De stad bulkt van de vreemde handelaars. Het is een ideaal moment om de eerste steen te leggen van het nieuwe reusachtige gebouw.
Rechtstreekse beledigingen aan het adres van God, de heilige maagd of de heilige kerk zijn taboe. Ook hier velt de vierschaar verschillende vonnissen. Een zekere Meulin Heerbrecht wordt aan de schandpaal gebonden en vervolgens met afgekorte tong voor zeven jaar in verbanning weggestuurd: ‘pour les despiteuses inhonestes et innaturèlez parolez blas fèmes qu il dist sour notre Seigneur Jhesu Crist et de la glorieuse benoite Vierge Marie’. De poorter Eloy Mazin wordt voor 7 jaar verbannen ‘de destourbir le ville des parolles qui dist au contraire de sainte eglise…’. Menselijke Majesteitsschennis.
Arnulf de Bevere komt in 940 naar Vlaanderen
In Vlaanderen kan hij zich thuis voelen. Vlaamse graaf Arnulf I van Vlaanderen en Arnulf de Bevere zijn immers neven aan moeders kant. De vader van Arnulf I, Boudewijn II, was immers de zoon van Alfred De Grote. Beide Arnulfs hebben dus allebei dezelfde illustere grootvader. Arnulf I van Vlaanderen kan natuurlijk de ervaring die zijn neef heeft met het bouwen van burchten en versterkingen en zijn militaire expertise heel goed gebruiken. Vooral in het oogmerk van zijn strijd tegen de agressieve hertog Willem van Normandië. Arnulf de Bevere wordt op geen tijd de belangrijkste vazal van de graaf van Vlaanderen. Bij afwezigheid van de graaf, dient de Bevere het bestuur van het graafschap op zich te nemen. In ruil voor zijn expertise krijgt hij domeinen en gronden ter beschikking.
Zo duiken we het jaar 1385 binnen waar er onmiddellijk sprake is van een grote vondst in de Boterstraat. Er zal een nieuw stenen huis gebouwd worden en bij het verwijderen van oude funderingen wordt een marmeren trap blootgelegd die de ongetwijfeld verbaasde bouwvakkers leidt naar een gewelfde kelder die geschraagd wordt door 6 pilaren, ook al van marmer.
Stassaert Brisse bekoopt het met zijn leven We hebben Brugge verlaten in het najaar van […]
De Dampierres zijn definitief door de mand gevallen Hoe kan je de toestand in Vlaanderen […]