Een vijftal weken geleden is men hier begonnen met de rioolwerken in de Willem Deroolaan.
Met al die willekeur en die afpersmentaliteit is het niet moeilijk dat de moraliteit terugloopt in Ieper. De ‘God ziet u’ bordjes bestaan nog niet en de priesters hebben wel andere interesses dan de geestelijke integriteit van hun onderdanen. Er is amper sprake van nieuwe acquisities tijdens het bewind van abt Pierre. Het zijn blijkbaar moeilijke tijden voor het klooster. De Rubrum registers maken melding van een aankoop in januari 1247. Walter, de abt van Grimbergen, verkoopt aan de Ieperse proosdij alle eigendommen die zijn abdij bezit binnen de stadsmuren van Ieper. Het betreft opbrengsten van meer dan 9 pond afkomstig van verscheidene huizen in de stad en blijkbaar ook deels op de lakenhalle.
Dit middeleeuws gebruik van kruisen als grenspalen moet ook bestaan hebben op andere plaatsen in Vlaanderen. Alleszins te leper in de 12e eeuw. In de oudste romaanse vertaling van de keure aan de stad verleend door graaf Philips van de Elzas (1170), wordt als afbakening van ’t Iepers schependom aangewezen: ‘le crois sainte Godelief devers Mesines. le crois saint Winnoc devers Courtray, le crois saint Jehan devers Dickemue et le crois del Upstal’.