10 februari 1915. ‘Nee! De Belgen waren niet te gauw gevlucht!’, antwoordde ik onlangs aan […]
Van Hauwaert was in Vlaanderen wereldberoemd. Hij werd in ’t putje van den winter geboren in 1883, te Moorslede. Zijn vader was een arme werkman en hun huisje was maar een hutje. Cyriel gaf het later den plechtige naam van ‘Villa Van Hauwaert’.
Mijn vader werd geboren te Zonnebeke in 1844. Hij ging naar school, als men dit zo mocht noemen, tot aan zijn elf jaren. Dus tot na zijn eerste communie. Hij kon dan een weinig in de gazet lezen en wat schrijven zoals men sprak.
De volgende windmolens bestonden nog op het grondgebied van Moorslede in 1914:
Door de successen die Cyriel Vanhauwaert en Jules Masselis tussen 1907 en 1915 behaalden, werd er op café in Moorslede besloten naar het voorbeeld van de Franse stad Roubaix een velodroom op te richten.
Volgens wij in ons vorig nummer aangekondigd hadden, geven wij u heden de foto van de prachtig herbouwde kerk van Moorslede. Ze werd heropgebouwd door de heer Verbeure van Sint-Andries, onder leiding van de alom gekende bouwmeester De Pauw van Brugge.
In de bib van de Zonnebeekse heemkring stoot ik op een ringmap barstensvol geschiedenis van Passendale. Allemaal het werk van meester Gabriel Versavel. Een golf van respect overspoelt mijn gedachten als ik die massa aan geschreven en getypte resultaten van meester Versavels research besnuffel en betast. Eigenlijk verdient zijn werk gelezen te worden door het publiek van mijn kronieken van de Westhoek. Vandaar mijn beslissing om af en toe eens een deel van zijn werk op mijn website te plaatsen.
Op 12u30 zou de heer Christiaen zijn eerste autoritje maken met zijn chauffeur Ed. Billiet. Van Passendale naar Roeselare, over Moorslede, een afstand van 12 km. Aan het station Moorslede-Passendale, na amper 1 km afgelegd te hebben, moest halt gehouden worden om het kokend water te vervangen.
Jan Taccoen schijnt geleefd te hebben voor en van zijn reis naar het H. Graf. De reis heeft hij eigenlijk driemaal aangepakt.