De boom van Filips van Artevelde In die ‘Chronycke van Bachten de Kupe’ van 7 oktober 1974 ontdek ik een heel interessant artikel over de dood van Filips van Artevelde.
In de eerste augustusdagen van 1914 hadden Edward en Frans Van Raemdonck de toestemmen van hun ouders afgedwongen om te mogen vrijwilliger worden. En ze waren opgetrokken, die tengere jongens van 18 en 17 jaar, om heldhaftig hun steek te staan in de strijd tegen de meinedige Duitser.
Te allen tijde is de mens genegen geweest om in de geheimen van de toekomst door te dringen. In plaats van het verleden met ernst te overwegen, en daaruit nuttige lessen voor het vervolg te trekken, ziet men hem steeds ijdele pogingen aanwenden om hetgeen, dat nog moet geschieden, te raden.
Drieduizend honderdvijfentachtig (3.185) mensen uit de Westhoek die gedood worden in een tijdstip van amper enkele uren tijd. Nooit of te nooit zal een oorlog in onze regio op zulke korte tijd zoveel van onze mensen uit het leven wegrukken. Ook de grote wereldoorlogen die pas binnen pakweg 600 jaar zullen plaatsvinden, zullen gelukkig geen zulke dramatische verliezen van eigen mensen veroorzaken. Wie zijn ze, die 3185 Westhoekers?