11 juli 1302. Bij het eerste ochtendlicht laat Robrecht van Artesië zijn leger oprukken. De Vlamingen staan dan al in slagorde langs de vier meter brede Groeningebeek. Gwijde van Namen voert het bevel over de linkervleugel waar onder andere die van Veurne en de leden van de kleine Brugse gilden de dienst uitmaken.
Keizer Karel was een rare. Opgebracht op zijn Vlaams had hij de Vlaamse aard aangenomen, en hield van een klucht te slaan.
De slag van Cassel, waarbij honderden jonge en gezonde Ieperlingen het leven hebben gelaten, en de verbanning van de 814 wevers en volders zorgen voor een zware aderlating voor de Ieperse lakenindustrie.
André Paeldinck, burger van Ieper en eveneens kapitein van de Boterpoort, heeft de voorhoede van de Engelse en Gentse legers opgemerkt. Ze zijn op komst langs de weg die leidt van Poperinge tot Ieper. Hij slaat vliegensvlug alarm. De nadering van de vijand gebeurt zo plots dat enkele bewoners van de Ieperse buitenwijken er door verrast worden. Een zekere Braem De Meule krijgt niet eens de tijd om zich terug te trekken in de stad.