Tussen de jaren 100 en 300 moet Viroviacum met zekerheid een bloeiende plek zijn in […]
Naadloos en eigenlijk ongewild kom ik terecht bij de naam van Veurne. Vier jaar later […]
Het is niet bepaald veilig in Jeruzalem aan het begin van de 12de eeuw. De […]
7 september 1566. De trommels weerklinken in de Ieperse lucht. Iedereen die zin heeft om […]
We dwarrelen met onze geest naar Vlamertingahem. We horen er dat op acht kilometer van […]
5 april 1567. De zaterdag voor Beloken Pasen, de afsluiter van de paasperiode. Ik vraag […]
Ten tijde van de Romeinse inval in onze streken die later “Het Westland” zal worden genoemd, is de streek deels grondgebied van de Menapiers en deels van de Morinen. De regio is bezaaid met immense moerassen en reusachtige wouden. De Menapi¨¨ers en Morinen leven er in armoedige dorpen (vici). Er zijn geen steden in België en van Ieper zal er de volgende (bijna) 1000 jaar geen sprake zijn.
Wervik en Warwick zijn zowat Siamese tweelingen voor wat hun naam betreft: een nederzetting van mannelijke krijgers. Er rest mij nu nog het tussenvoegsel ‘via’ dat hier parmantig paradeert tussen de wijk van de mannelijke krijgers. Wie kent er niet de ‘Via Roma’ waar de wielrenners op vandaag voorbij racen tijden de klassieker Milaan-San Remo? Ik vind een perfecte Engelstalige beschrijving van het woord: ‘a road or paved part in a village or town’. Het geplaveide deel van de Wervikse nederzetting zorgt er voor dat de Romeinen haar de naam van Viroviacum toekennen. Via is van oorsprong trouwens ook Indo-Europees. Weg-ya.