Adolf Verpoucke, geboren te Lichtervelde de 24se augustus 1901 en nu wonende te Noordschote, steenweg Lizerne, waar hij handel drijft in pluimgedierte en konijnen, was zaterdagnamiddag bedronken naar huis gegaan.
Een sigarette is è bitje toebak gedroaid in papier da brandt aan d’enen kant en waardat er ne zot an d’n anderen kant hangt.
Anno 3610 (rond het jaar -110 nota bene) wasser binnen de stad Iper eene generaele temulte opgestaen door alle het vrouwevolk tegen hunne mans. Deze temulte sproot ten deele uyt enkel jaloursie van het vrouwevolk onder malkanderen in d’ eene of d’ andere huysen met de mans. Daer waeren zommige mans die 8 vrouwen hadden, andere 12 à 20 tot 30, elk volgens hunne rijkdommen.
Lik toe tante Mathilde, ’t zat e katte olle noene op d’haove deure. Da was e vrimde katte. En op e keje ze koste ’t nie mi verdragen. En ze was bezieg me butter braon, en ze was zo dul. En ze pakt de panne en smiet ze no die katte neur mule. En ’s anderendaags ze gieng en komisje doen en die vrouwe neur aonzichte was verbrand. Je ku peisen da ze verschoot.
Man: maar vrouwtjelief, ‘mag’ ik nen keer tot aan de herberg gaan om een pintje, ik zal seffens weer zijn en zal u niet lang alleen laten.
Gewoonlijk gebeurt de oplossing der moeilijkheden stilaan. Mevrouw zal de geur van tabak eerst dulden, maar later zelfs graag rieken indien haar man een roker is. Mijnheer zal wel verdragen dat zijn vrouw zich enige tijd, die hem eerst te lang scheen, met haar opschik bezig houdt.
Een fernijnig mensch (snakebloed, ijzegrim). Fernijnige tong. fr. wie langue venimeuse’ Noyt te gheenen daghe en was zulck een fenighe tonghe ghehoort.’ (J. Van de Velde.) Fernijnige oogen (waar slimheid, nijd en boosaardigheid in straalt). ‘Een fenineghe haet ende nyt.’
Laat joen zuster nooit joen hoar kammen o’s ze kwoad is.
De woarheid komt noar boven o’t ’t bier noar beneden goat.
Ne vent is nen echten vent als zijn vrouwe en echte vrouwe is.