De Dorpstraat op St-Michiels, tusschen Schoutteet en de kerk, is altijd, al van over ouds, een sukkelbaantje geweest waar men van alles – kan vinden: een kalsijtje pit-uut-pit-in lijk met de roefel opeen gesmeten.
Na de beruchte winter van 1709 is deze van 1739-40 de hardste geweest in de 18e eeuw, en met de langste nasleep van slecht weer en schaarste. In zijn dagboek heeft de Ieperse patriciër en magistraat Guillielmus Josephus de la Tombe het volgende aangetekend over die maanden van ellende.