Diksmuide. Ijzer. Noordzee. Pagus Iseretius. Het oord raakt duizend jaar terug stilaan bekend als ‘Dicasmutha’, […]
De Westhoek en Dixmude zijn in de jonge jaren van het graafschap van Vlaanderen heel […]
De graaf van Vlaanderen is niet vergeten dat de Noormannen hun troepen in 861 hebben […]
De hele kustregio wordt ingepalmd door de schaapsteelt waar vooral de Friezen zich integreren met […]
Terug naar de periode 940-960. De Bevere heeft als burggraaf van Dixmude inderdaad een beperkte […]
Waar situeert Dicasmutha zich? Halverwege en iets ten zuiden van de denkbeeldige lijn die Veurne […]
Diksmuide. Ijzer. Noordzee. Pagus Iseretius. Het oord raakt duizend jaar terug stilaan bekend als ‘Dicasmutha’, ‘Dicasmut’, ‘Dicimuda’, ‘Diquemude’, ‘Disquemue’, ‘Dicimut’. Uiteindelijk wordt het ‘Dixmude’. Pas veel later zullen de mensen spreken over ‘Diksmuide’. Maar daar zijn we nog lang niet aangekomen. In de tiende eeuw is Dicasmutha eigenlijk niet veel meer dan gehucht met een kapel die afhangt van de Sint-Niklaaskerk van Eessen.
Deze heerlijkheid behoorde toe aan het stamhuis van Bergen St.-Winoc, dragende de titel van Prins. Te beginnen van 1445 de leden de eretitel van heer van Olhain, een naam die we in het geslacht van Thierry van Dixmude ontmoeten. Charles Bernard, graaf van Belle trouwde in 1706 met Catherine Dubois, gezegd de Fiennes.
Een plotse aanval bij de Nerviërs in -57 was geslaagd, maar Julius Caesar, de beroemde veldheer had de taktiek van de bewoners door en in een minimum van tijd stond zijn leger van ongeveer 80.000 man slagvaardig. Ondanks de heldenmoed van de streekbewoners moesten ze terugwijken tot in de bossen en vandaar verder. De Morinen wisten heel goed dat ze in een geregeld gevecht tegen de goed gedrilde Romeinen het niet konden halen.
Arnulf de Bevere komt in 940 naar Vlaanderen
In Vlaanderen kan hij zich thuis voelen. Vlaamse graaf Arnulf I van Vlaanderen en Arnulf de Bevere zijn immers neven aan moeders kant. De vader van Arnulf I, Boudewijn II, was immers de zoon van Alfred De Grote. Beide Arnulfs hebben dus allebei dezelfde illustere grootvader. Arnulf I van Vlaanderen kan natuurlijk de ervaring die zijn neef heeft met het bouwen van burchten en versterkingen en zijn militaire expertise heel goed gebruiken. Vooral in het oogmerk van zijn strijd tegen de agressieve hertog Willem van Normandië. Arnulf de Bevere wordt op geen tijd de belangrijkste vazal van de graaf van Vlaanderen. Bij afwezigheid van de graaf, dient de Bevere het bestuur van het graafschap op zich te nemen. In ruil voor zijn expertise krijgt hij domeinen en gronden ter beschikking.