Naadloos en eigenlijk ongewild kom ik terecht bij de naam van Veurne. Vier jaar later […]
En dan zijn er de Germanen. De ‘Duytsche’ schrijft Vaernewyck. Hun zeden verschillen totaal van […]
Anno 1861, verdiepte Théophile Lansens, een leraar aan de Rijksmiddelbare school te Ieper zich over […]
Liederik schopt het tot de eerste forestier De eerste in de reeks van Vlaamse forestiers […]
Iedereen weet dat Pasen gehouden wordt op de eerste zondag na de volle maan, die op of onmiddellijk na de 21ste maart aan de hemel verschijnt. Pasen kan dus aanmerkelijk verschillen. Het feest kan vallen op 22 maart of het kan eerst de 25ste april gevoerd worden.
Vrijdag. ‘Vreyadag’, ‘Freitag’, in het Engels ‘Friday’, in het Zweeds en Deens: ‘Fredag’. Letterlijk dus: de dag van Freya, de zus van Wodan. Die godin speelt een grote rol bij de oudste mythes. Ze beschermde de vrijheid van de mensen en was uitdrukkelijk aanwezig op liefdesnachten en bruiloften.
Offerande en sacrificie. De mensen bieden zichzelf aan om geslachtofferd te worden ter ere van een of andere vreemde sjarel van een god. Daar staan de druïdes voor, de priesters nog voor dat woord is uitgevonden.
Het was aan den eik, de boom van Thor, dat de Germanen, zowel als de Kelten, een bijzondere eredienst bewezen. De Galliërs geloofden dat de eik de vader was van de mensen en het heiligdom van de opperste godheid, die er in verbleef.
Het spoor van die vreugde en de oorsprong van dit feest hebt gij in uw taal, o Vlaming. Woelen, hoelen, woelstok, hoelstok, kent gij toch, en dat zou men eertijds ook hoel en joelen uitgesproken hebben; daarvan hebben de Fransen joli gemaakt en wij jolijt, dat is te zeggen blijdschap, in de oude taal.
Venerabilis Beda heet April Eostur monath en Karel de Grote Ostur manoth, Ostar monath; Oostermaand of Ostermaand zei men eertijds in Vlaanderen, en Ostara dat was de voorjaarszon, die men als een godin aanzag. Het is wonderlijk hoe dat heidens woord in Engeland nu gebruikt wordt om Pasen te betekenen: Easter zeggen ze en, ‘happy Easter!’, ‘zalig Pasen’!
Wervik en Warwick zijn zowat Siamese tweelingen voor wat hun naam betreft: een nederzetting van mannelijke krijgers. Er rest mij nu nog het tussenvoegsel ‘via’ dat hier parmantig paradeert tussen de wijk van de mannelijke krijgers. Wie kent er niet de ‘Via Roma’ waar de wielrenners op vandaag voorbij racen tijden de klassieker Milaan-San Remo? Ik vind een perfecte Engelstalige beschrijving van het woord: ‘a road or paved part in a village or town’. Het geplaveide deel van de Wervikse nederzetting zorgt er voor dat de Romeinen haar de naam van Viroviacum toekennen. Via is van oorsprong trouwens ook Indo-Europees. Weg-ya.