Hoe ver kan je terugkeren in de tijd? Naar de ijstijd wanneer Europa nog niet eens bewoonbaar is en die grosso modo ingedeeld wordt in het stenen en het bronzen tijdperk? Dat leerden we ook al in onze geschiedenislessen.
Het stenen tijdperk op zich bevat twee periodes die verschillen van de manier waarop steen wordt aangewend. De bijlen en andere hakinstrumenten zijn gemaakt van steen, silex en jade. En ook het bronzen tijdperk wordt een beetje op analoge manier ingedeeld. Het is een ruwe, vage indeling van tijden die we amper kennen, maar die helpt schrijver Victor Derode alvast op de goede weg in zijn studie. De weggegleden eeuwen liggen al zo ver achter ons en verhullen zich in de onzekere en duistere nevel van de tijd. De schrijver gaat er van uit dat al wat hij terugvindt in Frankrijk min of meer ook zal meetellen voor Vlaanderen.
Wat we zullen aantreffen, zal ons iets bijleren over de sociale status en de gewoontes van onze voorouders. De mensen leven in grotten, of op hooggelegen plekken waar ze veilig zijn voor overstromingen. De volkeren van toen maken oorlog. Zo veel is er dus niet veranderd. Hun wapens verschillen niet zo gek veel van enkele types die we op vandaag nog kennen. De bijlen die teruggevonden worden in de Seine te Abbeville of in de grafheuvels van Morinië verschillen amper van exemplaren die tevoorschijn komen in Nieuw-Zeeland of in rotsachtige gebieden. De vorm is identiek, het type steen hangt af van de streek.
De industriële activiteit van de oermensen richt zich op de exploitatie van steen. Naast de productie van bijlen, zien we ook stenen pijlpunten en een reeks van projectielen. Lasso’s voor het gevecht en de jacht, haken voor de visvangst. Messen en schrapers om dieren te villen. Ook in Morinië, de noordwestelijke kant van Noord-Frankrijk en Vlaanderen, leven dergelijke primitieve volkeren. Zoveel is zeker, vertelt Derode.
Ontelbare vondsten leveren een overtuigend bewijs. In 1863 zijn de archeologen op jacht gegaan op het strand van Boulogne waar ze op acht maand tijd zowat 3000 bewerkte silexstenen opgraven. Vlaanderen is in die periode nog weggezakt in het water. De mensen van de streek, de Oromanzakken, wonen in grotten in de heuvelachtige streek van Boulogne. Een droog alternatief vergeleken met de moerasachtige gebieden waar de Morinen zich ophouden.
Uit beenderen en hoornachtig materiaal worden naalden, versieringen en juwelen gesneden. De potterie is handgemaakt. De manier waarop de Egyptenaren hun potten draaiden, lijkt van alle tijden. De prehistorische mensen beheersen het vuur. Dat getuigen overgebleven resten houtskool in hun grafstenen en woonplaatsen. Ze zijn niet alleen. Er dwalen her en der beren rond. En rendieren. Nog overgebleven van de ijstijden. Dankzij het milder geworden klimaat, zien we ook varkens, paarden en koeien. Victor Derode heeft het ook over leeuwen, tijgers, nijlpaarden, olifanten die we op vandaag alleen nog maar terugvinden in warmere regio’s.
Ziezo. De schrijver is alvast van start gegaan met zijn studie. De eerste resultaten staan op papier. Interessant. Maar hij beseft dat het geheel mysterieus blijft. Het is vooralsnog alleen maar mogelijk om een klein tipje van de sluier te lichten. Hij besluit om wat op te schuiven. Vooruit in de geschiedenis. Naar de periode van ongeveer 17 eeuwen voor het begin van het Christelijk tijdperk. De tijd waarin de Indo-Europeanen hun primitieve plaatsnamen zullen geven over zowat het hele West-Europese continent.
De Indo-Europeanen, oer-Kelten en -Galliërs, hebben de Rijn overgestoken en verspreiden zich in onze streek die bekend geraakt als ‘Gallië’. De Gaule. Ongeveer 1000 jaar (50 generaties later dus) later arriveren de Bolgs, de voorouders van de Belgen. Net als de Bretoenen van Angelsaksische herkomst. Afkomstig van het eiland dat aan de andere kant van de zee ligt en later zal bekend geraken als Brittannië. De Bolgs?
De Franse historicus werpt een eerste bom in zijn studie. De Bolgs. De Belgen. Een merkwaardige gelijkenis. Waarom weten wij, Belgen van de 21ste eeuw, niet dat onze voorouders Bolgs waren? Ook Google blijft me hardnekkig en onterecht doorverwijzen naar ‘blogs’. Uiteindelijk belanden we bij de ‘Fir Bolgs’, een Ierse stam. Vinden we hier meer nieuws rond onze origines? De Fir Bolgs blijken in de oudheid te heersen over Ierland dat in die dagen Ériu wordt genoemd. En zo trekken we naar Ierland. In het jaar -2068 zetten Parthalon en zijn bende Hebreeuwse krijgers voet op het verlaten eiland.
Ze arriveren uit de oude Griekse wereld en ze vestigen zich in Ballyshannon, een klein eiland in de Erne rivier. Bij de dood van Parthalon wordt het land verdeeld onder zijn vier zonen Er, Orba, Ferann en Fergna. De kolonisten krijgen het in -2018 hard te verduren als ze door een dodelijke plaag getroffen worden. Alleen diegenen die op tijd kunnen vluchten, overleven de ziekte. Pas 20 jaar later keren ze terug naar Ériu waar ze tot in minus 1738 de vaste bewoners worden van het eiland. Rond datzelfde jaar -1738 spoelt een nieuwe lading immigranten aan in Ierland. Kolonisten uit Skythia. De Skythen blijken Indo-Europese nomaden die leefden aan de Zwarte Zee en daar door de Sarmaten werden verdreven.
Ze worden Nemedianen genoemd naar hun leider Nemedh. Of ze veel plezier beleven aan hun verblijf in Ierland, is zeer de vraag. De originele kolonisten, de Formorianen, behandelen hen als slaven. De nieuw aangekomen Indo-Europeanen behoren tot drie groepen: de Fir Bolgs, de Fir Dommann en de Gáilióin. Een situatie die 216 jaar lang aansleept tot in -1492 tot een groep Nemedianen de uitbuiting moe is en de Formorianen neerslaat. Het zijn de Fir Bolgs die de macht grijpen in Ierland. Een reeks koningen komen aan het roer.
In -1477 zijn Sláine, Rudraige, Gann & Genann, Sengann, Fiacha Cennfinnán, Rinnal, Fordbgen en Eochaid mac Eirc al de revue gepasseerd. De Gáilióin en de Fir Bolgs. De link met de Belgen, de ‘Belgae’, en de Galliërs is gelegd. Het is even zoeken naar de betekenis van de naam ‘Fir Bolgs’ of ‘Fir Bholgs’. Verrassend genoeg vinden we het antwoord in Bulgarije, dat zichzelf Balgarija noemt. België versus Bulgarije, vreemd toch? We worden opnieuw dieper in de maalstroom van de tijd gesleurd. De proto-Bulgaren blijken aangespoelde Kimmeriërs te zijn die verjaagd werden door een Egyptische farao en zich via Iran en Oekraïne verspreiden tot aan de Zwarte Zee in Bulgarije.
Een deel van die proto-Bulgaren, bekend om hun lederen tassen en riemen die ze altijd met zich meedragen, de Fir Bolgs, zeilen naar Ierland om er dus een nieuw leven te beginnen. De term ‘Bolgs’ wordt dus geassocieerd met het Engelse ‘Bags’. Het Ierse woord ‘bolg’ staat in het Engels voor ‘belly’ of ‘bag’. Als je nu dus denkt aan een ‘shopping bag’, denk dan eens aan ons, Belgen. De Fir Bolgs krijgen in -1456 te maken met een hard en meedogenloos Syrisch volk met de speciale naam ‘Tuatha-De-Dananns’ die de heerschappij over Ierland, Schotland en Scandinavië zullen overnemen tot in -1016.
Rond ‘Tuatha-De-Dannans’ hangt een mist van mythische verhalen. De waarheid is van geen kanten te onderscheiden van de fantasie. Hier gaan we niet dieper op in. Laat ons echter eens naar Bunclody trekken. Een klein stadje in het zuidoosten van Ierland waar de rivieren Slaney en Clody elkaar ontmoeten in de vallei onderaan de ‘Blackstairs Mountains’ van ‘Mount Leinster’. Langs de Slaney moet volgens de overlevering Hugo Slaini (Sláine), de eerste koning van de ‘Fir Bolgs’, gewoond hebben.
De geschiedenis van Bunclody heeft het over de betekenis van het woord Slaney, maar wat ons echt interesseert is dat de vroegere naam van de Leinster in die dagen bekend staat als de ‘Gallian’, genoemd naar de Gallians, die blijkbaar een familietak zijn van de ‘Fir Bolgs’. We gaan eens op bezoek in Bunclody anno 2013. Zijn er nog andere links met de Belgen te vinden? Het woord ‘Belly’ duikt inderdaad op. Het Ballinapark. Plaatsen met de namen Ballynastraw of Ballymurtagh. Ballinavocran. De woorden van Caesar; ‘De Belgen zijn de dappersten onder de Galliërs’; krijgen hier wel een heel speciale betekenis. In het Ierse stadje Munster duiken sporen op van de Builgs.
Dit is een fragment uit Boek 4 van De Kronieken van de Westhoek
