Auto glijdt uit te Vlamertinge

Auto glijdt uit te Vlamertinge ..rijdt de elektrische paal stuk en botst met geweld tegen drie huisgevels.

Zondag laatstleden rond 14u gebeurde er te Vlamertinge een verkeersongeval dat groot in omvang, achteraf beschouwd nog allergelukkigst is afgelopen.

Rond voormeld uur kwam uit de richting van Ieper een Plymouth-wagen aan een tamelijk grote snelheid afgereden. Gekomen aan de kom van de gemeente moest hij zwenken naar links voor een auto die uit een zijbaan kwam. De Plymouth had zoëven een andere auto voorbijgestoken zodat dit aan een tamelijk grote snelheid gebeurde.

De menner van de auto had echter niet bemerkt dat eens tussen de huizen de baan nog vrij glad lag, en dat zou hem fataal worden. Hij slipte uit, kon aan zijn wagen niet meer de gewenste richting geven, zodat hij – richting Ieper uitkomend – het linkervoetpad opschoot en tegen de gevel aanbotste van het huis nr108 bewoond door Louis Durnez.

Na het raam ingedeukt en de vensterluiken afgerukt te hebben, schrampte hij verder de muur af en zelfs een dikke houten paal die de elektriciteitsleiding droeg, kon hem in zijn vaart niet stuiten. Hij reed die tegen de grond rad af zodat de vallende paal een grote inbeuk verwekte boven in de kap van de auto en daarna in het midden van de baan neerplofte.

De auto schrampte dan verder de huizenrij af om twee huizen verder nog met het linkervoorwiel, dat gans afkraakte, in de voordeur van het huis nr104, bewoond door Maurice Buytaert, te blijven steken.

Wanneer echter het ongeluk zich voordeed op het voetpad voor het huis nr106 waren daar twee meisjes aan het spelen. Het oudste der beide kon juist nog op tijd zich terugtrekken in de insprong van de voordeur, zodat de auto haar voorbijreed. Het jongste echter, de achtjarige Yvette De Bruyne, had niets opgemerkt en werd door de allesvernielende aanslepende auto meegesleurd, een vijftal meter verder, om dan tussen auto en gevel geprangd te blijven tot hulp opdaagde.

Vader De Bruyne die het gekraak van de afbrekende paal, het slepen van de auto tegen de gevel en het geschreeuw van zijn dochtertje hoorde, snelde aanstonds naar buiten en zag de netelige toestand waarin zijn dochtertje verkeerde. Om haar te bevrijden poogde hij de auto van de gevel weg te trekken, wat lukte, nadat enkele buren die ook buiten gekomen waren op dat gerucht, hem een hand toegestoken hadden.

Aldus kon de auto een twintig centimeter van de huisgevel verwijderd worden en werd het kind meteen bevrijd. Wonder boven wonder vertoonde het kind slechts een lichte verwonding aan de rechterbil. Het werd, hevig onder de indruk van het verschot, rap daarop thuis binnengedragen.

Ondertussen waren ook de vier inzittenden van de auto uit de wagen gekropen. Ook zij, die van geluk spreken mogen na dergelijke zware botsing, waren niet gekwetst. De vier inzittenden waren de vier broeders Xaverianen uit Torhout die op weg waren naar het sanatorium ‘De Lovie’ te Poperinge.

Dokter Beele, bijgeroepen, kwam het meisje de eerste zorgen toedienen. Hij diende de kleine zowat vier centimeter lange wonden aan de rechterbovenbil toe te naaien. Bekomen van het verschot bleek het achteraf dat ook twee broeders lichte kneuzingen hadden opgelopen.

Van de broeder die aan het stuur zat vreesde men dat hij door de slag een rib zou gebroken zijn, terwijl de jongste broeder die nevens de bestuurder zat, ook een inwendige bloeduitstorting opliep in het rechter bovenbeen. Heel het voorste gedeelte van de auto werd ingebeukt. Het linkerwiel met stuurrichting werd volledig afgekraakt.

Naar we naderhand vernamen zou ook het breken van het stuur aqan de oorzaak liggen van dit ongeval dat slechts van stoffelijke aard was. Als bij wonder, we herhalen het, kwamen de vijf erbij betrokken personen er gelukkig heelhuids van af.

–

Uit ‘De Poperingenaar’ van 12 februari 1949 – www.historischekranten.be –