Ne mens die meer wilt dan dat ’n verdient, verdient meer dan dat ’n wilt. […]
Hoe onze eerste moeder Eva de spraak kreeg Vader Adam, zaliger memorie, toen hij Eva […]
A-t Ons Heere in ’t begin hier de wêreld schiep,
Hêt-ie, binst dat Adam ne keer neere lag en sliep,
Stilleweg een bêtje aan zijn karkas gefrutst,
En haastig ’teerste vrouwmensch in mekaar geprutst.
Het was een Franssprekende priester die op zekere dag de pastoor van Mannekensvere verving en preekte over de schepping van de wereld, de historie van de Paradise (het aards paradijs) en Adam en Eva. Dit is wat hij vertelde.
Een oude legende uit Normandië verhaalt: ‘Adam at een stuk appel, maar hij had meteen een voorgevoel, begreep zijn ijselijke misdaad en was dan ook met zulke vrees bevangen, dat het stuk appel in zijn keel bleef steken.
De wind droeg zaden
van rozemarijn
nachtegaals zongen
om samen te zijn.
Stil stond de lucht, want
de Heer kwam voorbij
en Eva werd wakker
uit Adams zij.