De straffeloosheid in die jaren 1794-1795 is schrikwekkend. De Fransen trekken een ferme streep door […]
In het Westland blijft de Boerenkrijg grotendeels achterwege. De streek heeft tijdens de Franse overrompeling […]
Zondag 15 december 1566. Terwijl de dagen altijd maar korter worden verhogen de spanningen in […]
Als een historie een keer bij de tweehonderd jaar van vader op kind, in de winterse avondstonden, rond de haard van hand tot hand overgeleverd is, ’t en zal niemand verwonderen te vernemen dat die historie hier en daar in kleinigheden gekrenkt, geschonden, en min of meer vervalst is.
Petrus Vraeghe, Pier Paelinck in de wandelinge, was de jongste uit een bende van acht. Broers en zusters waren allemaal uitgetrouwd en voor hun eigen.
Toen, 40 à 50 jaar geleden (in de jaren 30-40), een blijde gebeurtenis zich aankondigde stak de toekomstige moeder al vroeg haar licht op bij een plaatselijke vroedvrouw. Het werd als een natuurlijke gebeurtenis beschouwd en normaal verwachtte men een natuurlijke afloop.
Dank zij Julietje was de overval mislukt. Het enige noodlottig gevolg was dat Gabriëlle Veys-Goethals, die een tweede kindje verwachtte, door deze gebeurtenissen een miskraam had. Julie Capelle (°Staden 13-05-1859 +Westrozebeke 05-03-1952) werd te Vlamertinge “Julietje van Feysens” genoemd omdat ze gedurende 75 jaar te Vlamertinge in dienst geweest is bij de familie Veys, waar ze bij drie generaties vergroeid en vastgeworteld was.
Er waren in de streek reeds heel wal overvallen gebeurd door de bende van Pollet, die actief was van 1898 tot 1906. Bendelid Lapaer, bijnaam voor Camiel Guyaerd van Poperinge, wist dat de gebroeders Veys er als handelaars in hommel warmpjes inzaten. De bende beraamde een inbraak en om 11 uur ’s avonds kwamen Abel Pollet, Lapaer en twee bendeleden uit Wevelgem, Verbeke en Dekimpe, toe aan de woning Veys.
O’j olle redens hebt om kwoad te zijn, moe’j leren lachen en content te zijn zonder reden.
’T leven moe niet echt perfect zin om schoane te zin.
‘K he’n ne black out en ne déjà-vu up ’t zelfste moment: ‘k moet’n da vroeger ook ol vergeten zijn zeker?
Een schipbreuk tussen de woedende golven van de zee is wreed; een oorlog, die volk […]