De maanden van het jaar en het leven van de mens Een schrijver uit de […]
Ooit had ik dochters van hetzelfde blond
als jij, maar eerst met haartjes van zwart garen toen
ze eenmaal hij mij kwamen. Daar zaten witte vlokjes in
We gaan naar de West-Vlaamse bergen! Aan de horizon krijgen de bulten van deze bergen een vaster gestalte. Het is alsof ze naar ons toe komen: de Kemmelberg, de Scherpenberg, de Rodeberg, de Molenberg en juist over de grens de mooie trits van de Zwarteberg, de Katsberg en de Casselberg, in Frans-Vlaanderen, ooit onze eigen Vlaamse grond.
Zeere te wapen’, roept de graaf, maar die van het Vrije kunnen wel eens traag van reactie zijn, schrijft Olivier van Dixmude. Lodewijk zit al goed en wel en zwaar bewapend op zijn hengst en trekt met die van Brugge te velde. ‘Zy quamen buuter de stede van Dixmude ende batelgierden an beeden zyden van de straete, ende scoten bussen in de rechte straete daer die van Ghent quamen.’ De opstandelingen zijn verrast door de plotse uitval van de graaf en roepen ‘velt, velt’, maar tijd om te vluchten in de velden is er niet meer. Ze worden compleet overrompeld. Wat nu volgt is een bloedbad.