In 1070 komt er vrij bruusk een einde aan het leven van Boudewijn van Bergen. De graaf krijgt te maken met een zware ziekte die zijn geneesheren voor een voldongen feit stelt.
’t Is beter een veugel in de hand als twee op d’haeghe.
Wat baat de keerse en bril, als den uyl nie zien en wil.
Myn mênsch’n van te lânde
hoe geern zie’k julder goan
mè zwier en zwoai, of kloek en toai
up julder stikken stoan.
In dit dorp woont er een vrouwtje dat volgens men zegt zeer benauwd is van alleen thuis te blijven. Een farceur wist dat en, om eens hartelijk te lachen verzon hij een klucht en maakte een strooien man.