Een ode aan de soldaten die het leven lieten tijdens een onmenselijke eerste wereldoorlog en hoe diezelfde soldaten nu elk jaar opnieuw herboren worden in een zee van frisse & nieuwe kollebloemen, beter bekend als ‘poppies’.
Het is al één jaar geleden dat ik ‘De Kollebloemen’ schreef.
Een herwerking van een oorspronkelijk gedicht van Juul De Winde uit 1918.
Een ode aan de soldaten die het leven lieten tijdens een onmenselijke eerste wereldoorlog
en hoe diezelfde soldaten nu elk jaar opnieuw
herboren worden
in een zee van frisse & nieuwe kollebloemen,
beter bekend als ‘poppies’.
–
‘De Kollebloemen’ werd ondertussen al 1.400 keer bezocht door de volgers van ‘De Kronieken van de Westhoek’.
En…. toegegeven, ook een jaar na het schrijven, blijf ik niet onbewogen bij het lezen van de tekst.
Dit is misschien wel het beste wat ik ooit schreef.
Omdat het nu 11 november is,
lijkt het me een goed idee om het gedicht opnieuw online te zetten,
dit keer in een passend kleedje van poppies.
Wie nog eens het oorspronkelijk gedicht van Juul De Winde wil lezen kan dit hier.
Â
