Ieper bezit zeker wel de schoonste en aangenaamste wandelingen van uren in het ronde. en zonder te willen spreken van de buitenvestingen, noch van de weg naar ’t Frezenbergske en Dikkebusvijver – Dickebois-les-Bains – zoals het zo kluchtig herdoopt werd door een oude Ieperse ‘herdoper’, noch van de nieuwe weg naar Zillebekevijver of de Koninklijke baan naar het Hooghe. Alleen onze heerlijke vestingen maken in hun geheel de sierlijkste lusthof uit die men danken kan of zou durven begeren.
Die kronkelende paden tussen het heerlijk en lommerrijk geboomte en de blaerrijke tronken en struiken worden door de Ieperlingen – rijken en armen – veel bewandeld en benuttigd, en we kennen er menigen die dagelijks de ’toer’ van de vestingen doen om te genieten van hun schone lusthof.
Jammer is ’t dat er sommigen zo weinig bezorgd zijn om die heerlijke wandelingen, gemaakt tot nu en genoegen van elkeen in ere te houden. Nu en dan gebeurt het dat de politie de ene of de andere kwajongen bij zijn oren pakt en hem – of beter zijn ouders – een proces aandoet.
Verleden week waren er nog twee geknipt en veroordeeld, maar wat baat dat? Honderden anderen breken de struiken, vernielen de bloemen, beschadigen de bomen, lopen door de grasperken zonder dat de politie het gewaar wordt, of dat ze voor haar ijver niets anders dan ondank haalt. Gazetten zelf beknibbelen deze der agenten die soms durven of willen een beetje manieren leren aan bepaalde al te wilde jongens.
Erger nog, sommige burgers gaan op de vestingen wandelen en schamen zich niet omtrent heel de weg af te leggen ….. over de grasboordingen, zonder omzeggens een voet te zetten op de goed onderhouden wegen.
Niet langer dan zondag nog werd daarover bij de politie klacht gedaan in ons bijzijn. Twee koppels, die te oordelen naar hun pluimen, tot de burgerij behoorden, wandelden van aan de Rijselpoort tot aan de Mesenpoort door de grasboordingen. Een agent aan wie de opmerking werd gemaakt, dat aan jongens die handelen uit onbezonnenheid, antwoordde; ”t is al goed, mijnheere, maar we halen nog ondank op de hoop toe voor onze plicht te kwijten!’
We zijn zeker hier de tolk te zijn van alle deftige lieden om de zorg over ons schone wandeling aan te bevelen aan de waakzaamheid van de politie, aan de strengheid van het gerecht … en aan de eerbied van kleine …. en vooral van grote kinderen.
Yperman in de krant van 1911 – www.historischekranten.be –
