Er was wel oorlog in het menagie van Dikke Miel. Miel was getrouwd met een van die moderne dingskes, die meer gewoon zijn van zich op te zetten en te schminken dan van patatten schillen, en die met één vent niet genoeg hebben.
Er was wel oorlog in het menagie van Dikke Miel. Miel was getrouwd met een van die moderne dingskes, die meer gewoon zijn van zich op te zetten en te schminken dan van patatten schillen, en die met één vent niet genoeg hebben.
Lange Jef kwam daar een beetje te veel over de drempel. Zekere dag kwam Miel thuis en Jef zat daar weer.
– Ikke of gij, zei Dikke Miel, één van de twee moet er aan.
– Wees verstandig, zei Jef, laat ons beproeven wie van de twee ze het liefst ziet. We gebaren ruzie te maken, lossen een schot en leggen ons voor dood op de vloer. Als ze komt toegelopen en wiens naam ze het eerst roept, die zal het het liefste zien, de andere trekt er van onder.
– Akkoord.
Ze deden zo, maakten kabaal en losten een schot en legden zich plat op de vloer. Isabelle (zo heette de vrouw in kwestie) kwam in der haaste toegesprongen en …..
– Haast u Charel, maakt dat ge weg komt, ze zijn alle twee dood!
–
Uit Het Wekelijks Nieuws van 1 september 1956 – Het Manneke uit de Maan –
