Ieper, de 13de januari 1887, dus ruim een maand geleden, speelden, volgens het schijnt, in het klooster der Zwarte Zusters alhier, enige kinderen gans alleen in een bovenkamer rond een open vuur.
Een kind levend verbrand
Ieper, de 13de januari 1887, dus ruim een maand geleden, speelden, volgens het schijnt, in het klooster der Zwarte Zusters alhier, enige kinderen gans alleen in een bovenkamer rond een open vuur.
Een gebrekelijk meisje, dat daar besteed was, viel, men zegt niet hoe, in het vuur. De andere kinderen vluchtten naar beneden en zegden niets aan de zusters. Maar een non hoorde een groot gerucht en een hartverscheurend geschreeuw op de bovenkamer en liep zien.
Het arme gebrekelijk kind stond in laaiende vlam en de zuster in plaats van de brandende kleren af te rukken of het vuur uit te doven, liep naar beneden om water te halen. Het kind, gans verbrand, heeft toch nog ongeveer een maand lang in de hevigste pijnen blijven leven. Men zegt dat zijn hoofdje schier aan zijn lichaamtje niet meer vast hield.
Dit alles werd verdoken gehouden. Noch de vader, die Amsterdam (Holland) bewoont, noch de grootmoeder die te Rijsel verblijft, kregen er iets van te weten. Zelf is de grootmoeder de dag van dat ijselijk ongeluk nog daar geweest om haar maandelijks bezoek af te leggen, en toen ze het kind wilde zien, maakte men haar wijs dat het op wandelen was.
Maar het kind, op 13 februari gestorven zijnde, moest men wel de vader verwittigen. Men schreef hem de 14de en de 17de ontving hij de brief, meldende dat zijn kind gestorven was ten gevolge van een beenwonde die toegegaan was. Hij kreeg de droevige mare na de begraving van zijn kind.
Te Ieper gekomen, was hij niet weinig verwonderd te vernemen van de burgers dat zijn kind opgebrand was. Hij heeft het gerecht gelast zich met de zaak te bemoeien en de waakzame zusters te straffen, voor zoveel zij schuld in het ongeluk hebben.
Wij zullen er nu niet meer van zeggen omdat wij het rechterlijk onderzoek eerst willen afwachten en dit geenszins willen hinderen noch storen.
–
Uit de krant van 1887 – www.historischekranten.be –
