Onhandigheid ligt aan de basis van de onmacht, al maken velen er zich gemakkelijk vanaf met schijnbare onwetendheid.
Onhandigheid ligt aan de basis van de onmacht, al maken velen er zich gemakkelijk vanaf met schijnbare onwetendheid.
De beoordeling over de onverzorgde uitvoering van een karwei is niet mals:
‘E n’è ’ter mi ze klakke no gesmeten.’
‘ ’t Is an mekaar eschopt’.
‘ ’t Is boereleute’.
‘ ’t Is mo gelapt en getapt’.
‘E n’è vele mestdagen eloaten’ (bij het schilderen b.v.)
Wanneer een gevraagd voorwerp niet gevonden wordt, krijgt men volgend verwijt te horen:
‘Date n’oend moste zîe’n, è zoe bietten’.
Varianten:
]’è stroent in je n’ogen’.
Je kiekt no ’t zuden os ’t noorden nie è brandt’.
‘Pak je ’n ogen in je ’n handen en kiekt mi de pitten’.
‘z Is duust jaar oed’, zuchtte Fietje Maes, wanneer ze beteuterd haar gebroken vaas bekeek.
Variant:
‘De stikken zîe’n g’heele’.
‘E n’ed è fluts édoan’: Flater begaan bij het kaartspel.
Een onhandig persoon wordt op de vingers getikt:
‘y Is d’andtave die nie è deugt’.
‘E droait roend lik è stroent in è pispot’ – Hij weet niet hoe aan te beginnen, hoe uit een netelige situatie te geraken.
‘E subbelt over ze ’n eigen póoten’ – Hij struikelt over zijn eigen benen.
‘E staat d’erbie vo spek en boonen’ – Hij is het derde wiel aan de wagen, overbodig.
‘E verstaat er ’n oend ze koente van’ – Hij krijgt er kop noch staart aan.
’t Eft ol van de groend, uutgenomen ze voeten’ – Wordt misprijzend gezegd van een onhandige danspartner.
‘Koelt daar è k’è je pap mee!’ – Met dat mens is niets aan te vangen.
”t Is è blok an ze bêen’ – Hem of haar tot last hebben.
‘ ’t Is schoone van verre, moa verre van schoone’, zei meester Balduck en hij hield de tekening van Tuurtje van de bakker ’t onderste boven.
Iemand die zich zelden wast,
‘Wast n’um mi droog woatere’.
‘E kriegt er gin rechter kant an’ – Er de juiste toon niet voor vinden, niet weten hoe iemand aan te pakken.
‘E zit in ’t achtergat’ – In een weinig benijdenswaardige positie terechtkomen.
‘ ’t Is lik è bezikte zak’ – Beschrijving van iemand die na berisping, bedrukt staat te kijken.
’t Volt oltied op mîe’n kappe’, jammert de ongelukkige die voor de zoveelste maal een tegenslag te incasseren krijgt.
‘E zit mi de gebakken peeren’ – Hij dient dit zaakje zelf te beredderen.
‘E ku ’t nie bokken’ – Hij bevindt zich in een verliezende positie.
‘E n’is de klutse kwiet’ – Hij verliest het hoofd.
‘E sniet in ze’n eigen viengers’ – Handelen tegen eigen belang.
Variant:
‘E smiet ze’n eigen ruten in’.
‘Die ze gat verbrandt, moe d’op de bloaren zitten’ – Wie iets mispeuterd heeft, moet de gevolgen dragen.
Scheldwoorden:
Foefeloare
Krameroare
Krabb’re
Froeteloare.
Uit ‘Snippers uit de Veurnse volksmond’ van Albert Dawyndt
