Bigamie: één vrouwe te veel hebben. Monogamie: ook één vrouwe te veel hebben. – Gelukkig […]
Onze geest bestaat uit stief veel goe gedachten, ’t is ollene nie gemakklijk om d’er […]
Wider weunden hier niet verre van de vaart en up en avond komt er hier e wuvetje binnengelopen tenden (buiten) asem en al roepen “’t Is daar e verkeer, en ’t ruttelt met ketens, ’t is de waterduvel, ’t is de waterduvel.”
Waar ze eens zaten,
waar ze eens droomden,
waar ze vertelden
en zongen bij ’t vier;
Hoe meer da’j zaagt en hertefret, hoe langer da’j moe leven.
E probeerde te peinzen, mar d ‘er gebeurde nieten.
Hoe rapper da’j stapt hoe kleiner da’j zijt.
Ge kunt het niet al hebben in ’t leven, waar zou je ‘t trouwens al leggen?
Ne veugel ku’j herkennen an zijn liedje, ne mens ku’j herkennen an zijn woorden.
Een beslissinge gepakt ’s nachts, kan dikwijls veranderd zijn ’s nuchtens.
De weireld is wat dat uuze gedachten d’ervan peizen.
Elk hart zal wel een orkaan zijn
en elke ziel een zee van sterren.
Je geest een meteoor,
losgeslagen door zijn zwaartekracht.
Aan de watertoren hier in Dikkebus, bij d’hofstee waar dat Verschoore vroeger woonde, waren er daar ruïnen, puinen en kelders van ’t duivelskasteel. Er was daar spokerij. ’s Nachts kwamen er daar duivels. De oude mensen vertelden dat. Dat kasteel was verzonken en er waren alleen nog stenen en puinen.
Isaak is na zijn nachtelijke vlucht gearriveerd in Ieper en dat blijkt een misrekening want hij dacht dat hij naar Gent aan het rijden was. Hoe zouden de wegen er eigenlijk uitzien aan het begin van de 12de eeuw? Ik krijg er maar geen beelden van binnen. Een verblijf in Ieper zint Isaak in elk geval niet. Hij vlucht verder naar Steenvoorde, een landbouwexploitatie in handen van zijn schoonzoon Guido. Die raadt hem aan om naar Terwaan te trekken en zich daar als monnik te vermommen. Het nieuws van zijn vlucht heeft zich echter als een lopend vuurtje verspreid en zorgt voor een ongeziene klopjacht. Het zal geen sinecure zijn om zich voor de buitenwereld verscholen te houden.
En zo kom ik dus op mijn beurt terecht in het leven van Karel de Goede. Nog eens 200 jaar later. Mijn hoofdpersonage wordt geboren kort na 1080 als zoon van de Deense koning Knoet en de Vlaamse Adela van Vlaanderen die de dochter is van graaf van Vlaanderen Robrecht de Fries. Karel van Denemarken is dus de kleinzoon van de graaf van Vlaanderen. Het is ook de reden waarom de kleine Karel hier zijn jeugd slijt en waar hij uitgroeit tot adviseur van zijn neef graaf Boudewijn Hapkin.
Hoe verder da’j goat hoe minder da’j weet. Een scherpe tonge en een triestigen geest […]