We hebben Brugge verlaten in het najaar van 1436 wanneer graaf Filips de Goede in […]
We kennen nog allen de sprookjes uit onze kinderjaren waarin dieren handelend optreden en vertrouwelijk met de mensen omgaan.
Het gezin stond niet op losse schroeven en de verloving bezat een bindend karakter. Waar men zonder zware en geldige reden een verloving ongedaan maakte, werd dit als een verbreking van de trouw aangezien. Wie verbrak moest er dan ook de gevolgen dragen.
Die Boudewijn van de Ijzer is me het kereltje wel. Sterk, dapper, zijn reputatie die hem in lijn brengt met zijn ijzeren imago.
Ik schrijf u zonder geneeren,
Ge moet me ekskuzeeren,
Dat ik zondag niet en kwam
met mijn velo of den tram.
Maar ik en mijn vrouwe Katriene
Met onze kinders alle zeventiene
‘Het waren twee jongmans in de kleine stad en ze geraakten om de duivel niet getrouwd. Had er één van de twee ’t herte gevoerd. de tweede had ’t hem nagedaan; – één moest beginnen maar ze wisten niet dewelke.
Is de vrijster stug, nog wordt ze wel de bruid, maar wil de vrijer niet, zo is de vriendschap uit.
Alle dingen zijn wel: heeft het lief geen geel baar, zij heeft geel vel.
Als de bruid is aan den man, Dan wil elk eran.
Als de bruid is in de schuit, dan is het pronken uit.