We zeggen zo dikkers

WE ZEGGEN ZO DIKKERS

We zeggen zo dikkers :
we gaan dat ton doen.
Maar ton …
’t Raakt vergeten
en verloren
in oes dagelijks doen.

–

We zeggen zo dikkers:
we gaan ne keer gaan,
’t is lange geleên.
Maar we zitten zo verlaan.
We gaan ne keer schrijven,
wie weet hoe dat ’t gaat,
z’ is ook een oud mens
die allene staat.

–

Maar ’t gaan en dat schrijven,
het komt er niet van.
’t Is altijd entwadde
dat niet past of niet kan,
al zeggen wij dikkers :

we gaan dat ton doen.
’t Raakt weg en verdoold
in oes dagelijks doen.

–

En zekeren dag
komt het droevig bericht.
Ze wacht nu bij den Here
op het Laatste Gericht.
En je zegt deur joen tranen:
am’ algelijk maar gewist.
Je voelt jou zo spijtig
da’ j’ entwadde eit gemist.

–

We zeggen zo dikkers:
we gaan dat ton doen.
Maar ton … is ’t te late.
t is eigenlijk
fijts da’ j’ het moet doen.

–

’t Manneke van Palingbeke

uit ‘T Manneke uit de Mane, Volksalmanak voor Vlaanderen – 1977 –