E weunt in ’t gat van d’n uul

Menschenkuld’re

Op grappige wijze beetgenomen worden is niet belachelijk, de spotter weet bij voorbaat de bal teruggekaatst te krijgen.

‘Famme is è wuuf en Pier is è vint’, wordt tot een meisje gezegd dat na speels gefopt te zijn geweest, uitroept ‘Go famme’ (blijf van mij af).

Vraag: ‘Hoe heêt je gie ?’ Antwoord: ‘Bie ’t vier on koed èn’.

De drager van een nieuw pak wordt bespot:
‘Broekche, wo go’j mi da vintche noatoeë’.

Wie de volgende zin behoorlijk kan uitspreken, mag zich tot iemand uit Bachten de Kupe rekenen.

‘D’er zit è muus in de buze, trekt’n d’r uut, ’t is d’joen’.

Gif è ki de vuve’ – Uitnodiging tot het uitwisselen van een handdruk.

De paster van Steenkerke riep vanaf de preekstoel:

‘ ’t Is gin weêre, de procheche go nie uutgoan’ .

‘ ’t Roept acht’re pen en in(k)te’, zei Pulle Bavé en hij kapte zijn hondje’s staart af.

Iemand die met open mond staat te gapen, moet het ontgelden:
‘Doe je moend toeë, trekt hier ol enoeg’.

Het vaderland wordt ook wel eens over de Veurnse kam geschoren:

‘ ’t Voaderland in zakches’. ‘Me voadere èn ging land’.

Een gekscheerderij: ‘Tuut, zei den tring en de stoache reed weg.’

‘ ‘j Ed è sneè in je ’n handen’, zegt men tot iemand die een boterham in de hand houdt.

‘E n’is stroentrapere achter de tring’ – Gezegd van een persoon die geen behoorlijk beroep uitoefend.

‘E weunt in ’t gat van d’n uul’ – Afgelegen wonen. Variant: ‘E weunt in ’t gat van d’helle’.

Lakoniek is het antwoord op de vraag: ‘Wanneer krijg ik dit of dat?’
‘van onder twi zundagen in de weëke vollen’.

Een liefdesidylle:
Zij: ‘Zie ‘j me geêren ?’

‘ ’t Is familie van Oadam en Eva’ – Iedereen is familie van elkaar.

R.I.P. wordt sarkastisch vertaald als:
‘Recht in ’t pitche’.

‘Gaan wo dat de keuniek te voete gaat’ – Het W.C. huisje opzoeken,

‘E zit in d’tring’. Hij doet een dutje.

‘Jantje Rut’, of ‘Pietche Rut’ – Door wesp of worm doorstoken klokhuis van appel of peer.

‘Hoe meêr vo(l)k, hoe meêr leute’, zei Jef Schuferluut en hij ging aan het hoofd van de stoet lopen.

‘E twie’n kullen’ – Iemand foppen.

Variant:
‘E twie’n kloaten’

Spotternij opgedragen aan een onbenullig dichter:

‘E ku dichten
Zoender ze gat op te lichten’.

Scheldwoorden: Menschekloater
Menschekuld’re
Farceur.

–

Uit ‘Snippers uit de Veurnse volksmond’ van Albert Dawyndt