Gemakkelijk Vlaams!

Het meervoud van slot is sloten
maar toch is het meervoud van pot geen poten.
Evenzo zegt men altijd: één vat en twee vaten
maar zal men zeggen: één kat en twee katen?
Wie gisteren ging vliegen zegt vandaag ik vloog
dus zegt u misschien van wiegen: ik woog?
Nee, pardon, want ik woog is afkomstig van wegen
maar…. is nu ik voog een vervoeging van vegen?
En dan het woord zoeken vervoegt men: ik zocht
en dus hoort bij vloeken misschien ook : ik vlocht.
Alweer mis, want dit is afkomstig van vlechten
maar ik hocht is geen juiste vervoeging van hechten.
Bij roepen hoort riep maar bij snoepen geen sniep.
Bij lopen hoort liep maar bij kopen geen kiep.
En evenmin hoort bij slopen: ik sliep.
Want dit is afkomstig van het schone woord slapen
maar zeg nu weer niet: ik riep bij rapen.
Want dit komt van roepen en u ziet het terstond:
zo draaien we vrolijk in het kringetje rond. Van raden komt ried maar van baden geen bied.
Dit komt weer van bieden, ik hoop dat u dat ziet.
Ook komt hiervan bood, maar van wieden geen wood.
U ziet: de verwarring is akelig groot.
Nog talloos veel voorbeelden kan ik u geven
Want gaf hoort bij geven, maar laf niet bij leven.
Men spreekt van: wij drinken, wij hebben gedronken,
maar niet van wij hinken, we hebben gehonken.
Het is, ik weet en ik wist, zo vervoegt men dat.
Maar schrijft u niet bij vergeten, vergist.
Dat is een vergissing, ja moeilijk dat is’t.
Het volgende geval is bijna te bont:
bij slaan hoort: ik sloeg, niet ik sling of ik slond.
Bij gaan hoort: ik ging, niet ik gong of ik gond.
En noemt u een mannetjesrat soms een rater?
Dat gaat wel op bij een kat en een kater. –

Uit De Ijzerbode van 1996