Dat de landgrenzen van Picardië en zijn etnische verbondenheid met het noorden met verloop van […]
Blij zijn ze er niet mee in de Westhoek. Elke oorlog met Frankrijk betekent opnieuw […]
Smokkelhandel in Veurne-Ambacht ten tijde van Maria-Theresia (1760-1770) De stad Veurne en het Veurnse hadden […]
Het Werviks Wervik is een grensstad sedert 1713 en ligt ook aan de taalgrens. Daardoor […]
Maandagmorgen was het 21-jarig meisje Valerie Vandromme, van Westouter, aan het koewachten langs een wat afgelegen weg, tussen een haverstuk en een bos, toen een grensschuimer, aan het meisje niet onbekend, Michel Thibaut, 20 jaar oud.
Wil j’estolen zyn van de puiden (loop naar de drommel)
’t Is de mantel of de male (alles of niets)
’t Is kop of, kop an (alles of niets)
Willen appels trekken van ê pèreloare (het onmogelijke willen)
E goe verstoander hèt genoeg an’en’olf woord.
En ne n’is te leeg dat’en ze voeten van de grond heft
De streke langs de Fransche grens, van de zee tot aan de Leie, wekt niet zonder reden de bewondering van den reiziger op.
Aan beide zijden van de Frans-Belgische grens ligt tussen Veurne en Duinkerke het poldergebied ‘De Moeren’.
bluuft julder wegen goan
kop in de lucht, vor niet beducht
Durft! En je bluuft bestaan!!!
Ik stap nog maar eens binnen in de ‘Jaerboeken van Veurne en Veurnambacht’. De Engelsen zijn de voorbije maand met 12.000 soldaten de grens overgestoken en hebben lelijk huis gehouden in het Westland.
Het gehucht Abele, ongeveer 5 km ten zuiden van de dorpsplaats van Watou, is waarschijnlijk zijn ontstaan verschuldigd aan de Romeinse heirbaan die loop van Cassel door Steenvoorde, Abele, Poperinge en Esen naar Brugge. Dit punt is een natuurlijke rustplaats voor reizigers tussen Steenvoorde en Poperinge. Er is daar een station van de spoorweg gekomen na het leggen van de baan van Poperinge naar Hazebrouck.
Halverwege tussen de ‘platse’ van Geluveld en wijk ‘De Nachtegaal’ op Werviks grondgebied, ligt langs de drukke Menenstraat het gehucht Kruiseke. De rotonde vormt de kruising van deze rijksweg met de Wervikstraat (gewestweg).
In de hoge middeleeuwen geldt nog steeds het Germaanse principe: de beklaagde moet zijn onschuld bewijzen! Hij wordt als schuldig beschouwd zolang hij geen bewijs van zijn onschuld kan voorleggen. Meer en meer laat de kerk zijn invloed gelden in de barbaarse rechtspleging. In de 14de eeuw zijn die barbaarse principes al helemaal omver gesmeten. De betichte is zolang onschuldig tot dat de aanklager zijn schuld op een klare manier heeft kunnen bewijzen.
Na een flinke misrekening in 1383, nemen de Nieuwpoortnaars hun voorzorgen. Tijdens de jaren 1400 bouwen ze geduldig verder aan stevige muren rond hun stad. Dat blijkt geen overbodige luxe als de opstand uitbreekt in Vlaanderen en Nieuwpoort door de Fransen en de Bruggelingen in de tang wordt genomen.
Rechtstreekse beledigingen aan het adres van God, de heilige maagd of de heilige kerk zijn taboe. Ook hier velt de vierschaar verschillende vonnissen. Een zekere Meulin Heerbrecht wordt aan de schandpaal gebonden en vervolgens met afgekorte tong voor zeven jaar in verbanning weggestuurd: ‘pour les despiteuses inhonestes et innaturèlez parolez blas fèmes qu il dist sour notre Seigneur Jhesu Crist et de la glorieuse benoite Vierge Marie’. De poorter Eloy Mazin wordt voor 7 jaar verbannen ‘de destourbir le ville des parolles qui dist au contraire de sainte eglise…’. Menselijke Majesteitsschennis.
Alidoor Savooie wos garde gerocht te Diksmuude. ’t En wos niet deur zijn groote slimmigheid, […]