Wil j’estolen zyn van de puiden (loop naar de drommel)
’t Is de mantel of de male (alles of niets)
’t Is kop of, kop an (alles of niets)
d’ Er op los goan lijkt Stoffel op ze katte (onbezonnen en geweldig te werk gaan)
Werken gat uit, gat in (zonder orde)
Naaien met ê zoaterdagsteke (rap, zorgeloos en met grote steken)
Lukken waren vroeger alleen gekend in West-Vlaanderen en Frans-Vlaanderen. Daarbuiten was dit een ongekend product. Door uitwijking van West-Vlamingen en vooral nu door de gekende lukken van Lo zijn de grenzen verschoven en kennen de fijnproevers deze nieuwjaarslekkernij.
We gaan naar de West-Vlaamse bergen! Aan de horizon krijgen de bulten van deze bergen een vaster gestalte. Het is alsof ze naar ons toe komen: de Kemmelberg, de Scherpenberg, de Rodeberg, de Molenberg en juist over de grens de mooie trits van de Zwarteberg, de Katsberg en de Casselberg, in Frans-Vlaanderen, ooit onze eigen Vlaamse grond.
’t Is beter een veugel in de hand als twee op d’haeghe.
Wat baat de keerse en bril, als den uyl nie zien en wil.
bluuft julder wegen goan
kop in de lucht, vor niet beducht
Durft! En je bluuft bestaan!!!
Het Potjesvlees Vaak wordt in Frans-Vlaanderen ter zake de spelling geweld aangedaan. Zo onder meer in ‘Potche Vleich’ (Sint-Winoksbergen), ‘Potje Vlech’ (Duinkerke), ‘Potjesvleisch’, ‘Potjesvlesh..’
’t Is ol butter oan de golge èplakt.
Hebben is hebben en krygen is de kunste.
’t Is ol moeyelyk oude aepen te leeren greezen.
Ol hout en is gè tummerhout.
Olle boate halpt, zei de muis, en hè piste in de zee.
Oude & vergeten spreekwoorden uit Frans-Vlaanderen
De weireld is an bolle, we droayen ol a litje