’t Wos ol è gheilen tied e leèn dak k’ik nog è wandelienge è doan he’n in de buitencoté van Ieper, en woarlik ‘k he’n verschoten os k’ik dat oltemole zag, nieuwe huyzen en schonne wit, den einen nog schonder of den anderen.
’t Wos ol è gheilen tied e leèn dak k’ik nog è wandelienge è doan he’n in de buitencoté van Ieper, en woarlik ‘k he’n verschoten os k’ik dat oltemole zag, nieuwe huyzen en schonne wit, den einen nog schonder of den anderen. Ze kruypen lik paddestoelen uyt de groend.
’t Er is gein krotte mè in uze steé, en wuk è zeid van nuze vestiengen en de wandelienge. ‘k Kwam do langs den abbatoor en potverdekke, ’t lag daar nieuwen asschen, peint è ké, ’t ga nog moeten é klein belopen zijn, want ’t liggen do zienders, de grotte van kienderkoppen, mo je ziet ogliek de goe wille is er enè.
En up ’t gemak langs ’s woater gerocht k’ik aan ’t hospitoal. ‘k Peinsde bie mien zelven, giengen ze do nie biebouwen dn mit è kurieuze piente gank ‘k ik binnen. Ja, want in ’t hospitoal van Ieper, moe je nie betoalen om binnen te goan.
En woarlik, ‘k stoend versteld. Da nieuw gebouw stoeg der ol, mo schoane dat ’t is! ’t Is è maakt è wist om nooyt te begeven. ’t Er zijn 40 salons, zoender meubels nog, mo datte komt, kwestie van nie te rap te goan. D’er is ook nog è’n aspirateur voorzien om boven te geroaken. ‘k Moeten eerlik zeggen dat de leden van de C.O.O. è schoan koleurtje kunnen kiezen wi.
Nu ze pakken ’t gemakkelik wi want ze deen de ghelen boven schild’ren en ze zien toen gan kiekken en ’t stoeg lik nie an. Z’ hèn d’r korte metten mé è makt, en è ander kleurtje boven d’rup è doan, en ’t wos o.k.
Wuk datter oltemets è ki è bitje langer deurt is è ’t waar è zoutvat of è beuterpotje dan ze broodnodig hè’n, in zes weken en ’t gevraagde komt toe, ofgegeven an de deure.
Ja, wuk dak nie è wisten, wos dan ol de maseurs een nieuw kaptje hè’n. Woarlik, k’ik mosten goe kieken om ze te verkennen. Wukver è verschil met die vol au vents van vroeger en ‘k zag doar ook è ghele resem nieuwe infirmiers en infirmièren. Dat is schoone e zo hulderen medemens te helpen en bie te stoan in de slichtste momenten van zien leven.
Mo ‘k peinsde doar d’juste up è twodde, die misschien van belang zoe kunnen zien, die de zieken of de gebeurlikke gekwetsten zoedt kunnen halen en vervoeren no ’t hospitoal, want os k’ik wel è lezen hè’n, is er do è gekwetsten binnen è brocht è wist in è beestekarre. Peist è ki, è mens van 60 no 70 met è schedelbreuke.
Wuk datter è zo ook deur mien haneverstand gieng, wos ’t volgende: olle zundoage is er hier è apotheker van service. Dat is excellent, mo woarom kommen de dokteurs ook nie è ki toope, en doen ze elk hè’n zundag???
Of zien ze misschien benauwd dan ze een kalant goan verliezen? In gliek wuk è statje is er een van weke en in Ieper woar datter olle srtate ene wunt, bestoat dat nie!
E mens moet hier hemel en erde bewegen om de zundag an è dokteur te geroaken. ’t Woare ’t hopen datter binnenkort vo de dokteurs ook è’n zundagdienst bestoat.
’t Haentje van Sint-Maertens
–
Uit ‘Het Wekelijks Nieuws’ van 19 juni 1954 – www.historischekranten.be –
