Hèn hèt è bierlippe
’t is doar van lek mijn liptje
Hèn laat zijn lippe hag’n
‘k moeste up mijn lippe bijt’n
Kletskoppen
’t Is lijk è bloot’n kei
E droeg è beeên klakke
E moe verre goan om z’n kruus te moak’n
En hèt èn hoofd lik è koasbolle
En het è kop lik è bloat gat
En is deur zijn hoar è groeid
En hèt è voorhoofd tot in zijn nekke
Je ku’nt biljaart speel’n up zijn hoofd
Hèn is blutse
’t is è blutsak
Hèn is blarde
De moane schinkt
Hèn hèt è groot’n dakveinst’r gekreeg’n
Hèn hèt è gloaz’n panne èkreeg’n
Z’n kop begunt bloot te kommen
Hèn kut zijn hoar kamm’n met è schutteldoek
Dat komt van in è te korte bedde te sloap’n
Hèn is zoo kletse lijk è luus
Doe zere joen klakke were aan, ’t is al kloar genoeg
Mond
Hèn hèt èn hoazemond
Je moet’n è keeë bekikken mit zijn keunemoendje
Met zin’n groeten bek
’t Is è veugel mei è bek
Dat is spek voor zinnen bek
Hè kreeg è slag up zijn bekkeneel
Hè zoudt beter zijn muule houd’n
Hèn zoudt nog durven zijn muule roer’n
Je goat’n moeten zijn mulle snoer’n
En oud’n oap go’j geen muul’n leer’n trekken
Hèn is de muule of
Ze zei me doar mijn muule vul zottigheid
Hèn hèt è muule lik ’t zwiens gat
Je moet geen blad voor joene mond houd’n
Z’hèt è muule van lintjes
Met heurne groaten klabetter
Hèn stoeg met zijn moend vul tand’n
Je moet de woard’n uut zijne mond hoal’n
‘k geev’n joen de pap in de mond
Hèn krijgt het ollemoale in zijn mulle gesmeet’n
Hèn gaapt tot dat zijne mond scheurt
H’n het è mond lik è scheurdeure
’t is doar van oog’n open en moendje toe zulle
Hèn hèt è mond lijk è stroent
Hèn hèt è bierlippe
’t is doar van lek mijn liptje
Hèn laat zijn lippe hag’n
‘k moeste up mijn lippe bijt’n
–
Uit Spreekwoorden zegswijzen uit de Westhoek’ van Willy Tillie
(uitgave van de vrienden van het Poperings archief van 1992)
