Hij slaapt lijk de muizen in de meel

 Gezegden uit de Westhoek

’t Is geen vetlap vandaag (het weer is regenachtig)
Ik ga geen Blankenbergse rekening maken (niet nodeloos uitweiden)
Werken dat zijn hart watert
Ik spring niet lijk hij gaapt
‘k Heb er al veel weten weggaan met een kloefe en een schoe aan na hun geld verdronken en versmoord te hebben.
Mijn beer staat recht van de honger
In mijn nek schoppen (treiteren)
Ik heb geen haver onder de neus (niets meer om te eten)
Zijn tong pellen (het fijne van iets vernemen)
Ge zijt ook maar een chikeraper als ik (een eenvoudige man)
‘k Heb in mijn leven goed en slecht weer tegengekomen
Ge spreekt als iemand die geen vel over zijn buik heeft
Hij slaapt lijk de muizen in de meel (hij is op zijn hoede)
‘k Heb geen lood in mijn schoenen
Ge kunt altijd leven als ge de herbergen voor ijzerwinkels aanziet

Ik sta rechter in mijn kloefen dan zij in hun beste slunsen
Ge moet zwijgen in de kaart (niet uit de biecht spreken)
’t Komt op geen garnaal (scharding) aan
Haal de tang om de ends af te bijten (ijzerdraad afknippen)
Als ik naar de helle moet, laat ik me tot een zendersteen branden, die smijt men toch buiten.
Ge moet mijn pasen niet houden (niet te nieuwsgierig zijn hé)
Er groeit geen haar in mijn handen (ik ben geen luiaard)
Met een kopladingje naar huis gaan (dronken zijn)
Ik heb darmen als hemdsmouwen (altijd dorst)
Keltje (fris briesje)
Het were gaat zijn veste keren
Ga weg voor mijn steven (van voor mijn voeten)
Laat Bourgogne maar waaien (bekommer u om niets)
Hij scheidt van zijn werk als een hond van zijn stront (hij laat alles onafgewerkt liggen)

Bert Bijnens in ‘Van Over de Schreve’ uit 1960