Snuiven en smoren, ’t is al geld verloren

Frans-Vlaamse spreekwoorden en gezegden

’t Is beter een veugel in de hand als twee op d’haeghe.
Wat baat de keerse en bril, als den uyl nie zien en wil.
Als twee blinden malkanders leen, zij vallen alle twee in den dyk.
Hoe nader van Rome, hoe meer geuzen.
Als ’t hennige voor ’t haentje kraeyt, ’t goat dikkers al bekaeyt.
Een schaep die bleit, verliert zyn bete.
De stoutste wizzels, zuypen de beste eyers.
Een ryckeman dood en een schamelmans wafere gebak is varre aweten.
Me moet stellen teire na neire – zoayen na de zak.
Snuyven en smoren ’t is al geld verloren.
De welde is een kwade beeste.
Nieuwe bismers vagen wel.
Waer er volk is, daer is neiringe.
Die te kermesse gaet, kermesse schuldig staet.
Trouwt gy een zot om zyn kot. Gy verliest het kot en houdt den zot.
Huwen is kermesse, maer ’t heeft dikkers vele slegte kandeel-dagen.
Men moogt nie voorder springen as dat zy stock lang is.
’t En is niet assan kermisse as ’t vaentje uyt stickt.
Zo haest uyt d’ogen, zo haest uyt ’t herte.
Staemeraers zingen wel, krepelaers dansen wel.

Me vinkt alsan meesters boven meesters.
d’ oecage maekt den dief.
Als zy (kinderen) kleene zyn, ze dansen op de schorte, en als ze groot zyn ze dansen op ’t herte.
De boog kan niet altyd gespannen zyn.
De kauwe verwyt de kraeye dat ze zwart is.
De kleyne dieven hangen men op, de grote laet men lopen.
Piepende karren lopen lange.
Hy klapt gelyk een boek, ’t en zyn maer de letters te kort.
Op gousten en koleuren en disputeert men nie.
Den bakker is den besten dokteur.
Die niet besnot en is en moet zyn neuse nie vaegen.
Men vankt meer vliegen met zeem as met azyl.
Den duyvels zak en is noyt vul.
’t Is een wys kind die zyn vader kent.
De stilste waters zyn de diepste gronden.
Raed na daed, komt veel te laet.
Schippers steken malkanders over.
Men moet geen oude koe uyt de dyken haelen.
Men moet van nood ene deugd maeken.

Bert Bijnens in ‘Bachten de Kupe’ van 1959.