De Zeven Weedommen

Onze-Lieve-Vrouw van de Zeven Weeën of smartenvrijdag.

Voor de Franse revolutie, eerde men voornamelijk Onze-Lieve-Vrouw van de zeven Weeën bij de Recoletten en zelfs in 1515, werd er besloten in een van hun vergaderingen dat het hedendaagse feest in al hun kloosters van Belgenland jaarlijks met grote plechtigheid zou gevierd worden. Nergens was deze godvruchtigheid in grotere bloei als te Antwerpen, waar ze in hun kerk een zeer aandoenlijk beeld hadden en daarenboven een broederschap genoemd ‘van de bedrukte Moeder’, opgericht in 1624 door Paus Urbanus VIII.

Sinds het jaar 1637 werd op passiezondag de ommegang gehouden van de bedrukte Moeder, waarin het beeld meegedragen en waar dat er op speelwagens allerhande mysterien getoond werden van de passie Christi en de weedommen van zijn gebenedijde moeder. Jammer genoeg begonnen er onder deze verbeeldingen, heidense en zelfs onbetamelijke tussen te sluipen, bij zover dat mijn doorluchtigste Heer Hendrik Gabriel van Gameren, bisschop van Antwerpen in 1761 de paters Recoletten een bevel gaf de gezeide speelwagen ‘sinhunnen ommegang’ te supprimeren. Deze plechtigheid trok van alle kanten een grote toeloop naar Antwerpen.

Op alle vrijdagen van het jaar met uitzondering van Goede Vrijdag, werd er ten Recoletten om 7 uur een solemnele mis gezongen ter ere van de Zeven Weeën en ’s avonds na de completen kwamen al de paters en broeders op een zeer beweeglijke toon de Stabat Mater zingen voor het beeld van de bedrukte moeder.

Na de zang ging het gemeente, processiewijze, het kruis voorop, naar het kerkhof om de statiën van de Zeven Weeën te houden, welke aldaar verbeeld waren op de muur in schilderijen, zeer kunstig omkaderd met lijsten in marmer. Voor iedere schilderij las men op de knieën, onder de blauwe hemel drie onze vaders en drie weesgegroetjes. Aan de laatste statie zong men ‘Sancta Mater istud altas, enz.’

Zowel tijdens de winter als tijdens de zomer, zowel in slecht als in goed weer, zag men tot zeer laat in de avond werklui en kooplieden de statien van de Zeven Weeën met een ongelooflijke godsvrucht meestappen, op de vrijdagen van heel het jaar.

Paus Leo X verleende in 1520 honderd dagen aflaat voor elkeen van die statiën, waar mijn doorluchtigste heer Gaspar Nemius voor elkeen een aflaat van 40 dagen aan toevoegde. Het beeld en broederschap van de bedrukte moeder zijn na de schrapping van de Recolletten overgebracht ter parochiale kerk van sint Carolus ten Jesuïeten, maar de ommegangen van de zeven statiën zijn helemaal achtergebleven.

You should both be happy in order to feel a sense of intimacy between the two of them more enjoyable as well as support an upright posture has been impaired in some pill viagra for sale way. Also these online sites do not ask no prescription cialis for prescription. Following own perception try for more info buy viagra in matter of drug may prove hazardous. So in order to rescue your body parameters viagra cost india and angiotensin II receptor and successfully prohibits the elevation in blood pressure level.

De Jesuïet Scribanius vertelt in zijn werk over de Antwerpse oudheden dat er ten jare 1467 te Antwerpen een godshuis gesticht werd door juffrouw Maria Feys, ter ere van de Zeven Weedommen van Maria, voor zeven arme vrouwen, rechtover het kerkhof der Recolletten. Het stond onder het bestuur van de heren kanunniken van de collegiale kerk van Onze-Lieve-Vrouw.

Van over oude tijden bestaat de godvruchtigheid tot onze Vrouwe van de Zeven Weeën in de Sint-Pieterskerk te Ieper. Op 2 december 1632 viel het vuur van de hemel op de toren van de voormelde kerk, en heel de kerk was in dreigend gevaar van in de as gelegd te worden.

Men stelde dan vertrouwen en toevlucht van Onze-Lieve-Vrouw van de Zeven Weeën, en men schreef haar de bewaring van de kerke toe. De toren alleen werd door den brand verslonden. Ter eeuwige memorie heeft men een schilderij laten maken die de verschrikkelijke brand afbeeldt, en boven de vlammen staat de afbeelding van de Moeder van smarten. Van dan af is de devotie tot de droefheden van Maria zo sterk gegroeid, dat er in het jaar 1634 een vermaard broederschap is opgericht in Sint Pieters, onder de titel van Onze-Lieve-Vrouw van de Zeven Weedommen.

Op passiezondag, 12 april 1734, vierde men met een buitengewone luister de honderdjarige jubilee van voorzeide instelling. Keizer Koster Joseph II schafte het af en het bleef afgeschaft tot in 1817, wanneer het opnieuw hersteld werd door mijnheer P. J. de Sodt, de pastoor van Sint-Pieters.

–

Uit ‘Rond den Heerd’ van 1873