De kwestie van de kussens

4 oktober 1351. Lodewijk van Male onderbreekt alle verdere gesprekken en onderhandelingen met Edward III. Hij voelt zich voldoende sterk om niet langer naar de pijpen van de steden te moeten dansen. Hij laat in Brugge een vonnis verschijnen waarbij hij 384 belangrijke poorters voor eeuwig uit de stad verbant op beschuldiging van Engelsgezindheid. Hij argumenteert dat gerespecteerde burgers daarom niet minder schuldig zouden zijn aan een samenzwering tegen zijn persoon.

Onder de verbannen notabelen bevinden zich namen als Willem, Jaek, Lampsyn en Gillis de Coninck, Jan Zannekin, Jan van Lissewege, Jan van Biervliet, Zegher van Poelvoorde en Jan van Rodes. Daarna vertrekt onze schijnheilige graaf in 1351 dan toch naar Frankrijk om zijn eed van onderdanigheid te gaan afleggen. Met bij zich een hele delegatie van afgevaardigden van Gent, Brugge en Ieper.

Koning Jan onthaalt de Vlaamse magistraten met alle eerbewijzen die het hof aan de burgerlijke autoriteiten van de Franse steden toestaat, ‘gene vette’ als de Vlamingen vaststellen dat het Franse protocol niet eens kussens heeft voorzien voor de zitbanken van hun gasten. De Brugse burgemeester Simon van Aartrijke vindt dat maar ondermaats. De kronieken hebben het er over dat hij zijn mantel uittrekt, die samenvouwt en als zitkussen gaat gebruiken.

Waarop de andere delegatieleden zijn voorbeeld volgen. Allemaal mantels gemaakt van kostbare stoffen, vol met schone garnituren en kunstige afboordingen die ze nu als kussens aanwenden. Bij het afscheid aan de koning laten ze hun mantels prompt liggen. Wanneer de ceremoniemeester hen daar enigszins spottend attent op maakt, reageren de Vlamingen in het bijzijn van een beteuterd kijkende koning met de opmerking dat het niet gebruikelijk is om na het eten te vertrekken met de kussens van de gastheer.

Narren en vrolijke gezellen
Terwijl de grafelijke entourage hier in Parijs lessen in beleefdheid uitdeelt, pikt gravin Margareta van Brabant niet langer de beledigingen van haar man de graaf. Dat laten de kroniekschrijvers in elk geval weten. Die neemt het net als zijn vader niet al te nauw met de huwelijkstrouw. Terwijl onze ‘jeune premier’ Vlaanderen op zijn manier tot gehoorzaamheid aan het dwingen is houdt hij er daarnaast zeker een liederlijk leven op na. Hij laat zich steevast omringen door muzikanten en narren, vrolijke gezellen die hem verlustigen en net zoals hemzelf vooral geïnteresseerd zijn in de wulpsheid van de jonge vrouwen in hun omgeving.

Na al zijn inspanningen om te trouwen met zijn Margareta neemt hij het nu niet al te nauw met zijn huwelijkstrouw. Zijn ontuchtig leven is natuurlijk een doorn in het oog van zijn echtgenote. Bij zijn vertrek naar Frankrijk heeft hij een van zijn minnaressen in zwangere toestand achtergelaten en dat is helemaal niet naar de zin van zijn echtgenote. Ze laat de jonge vrouw naar Male komen, scheldt haar uit voor rotte vis en laat haar de neus afsnijden.

This way you need to get the very best free tadalafil ED treatment. If a person feels pain or http://cute-n-tiny.com/tag/baby-frogs/ discount levitra any illness, the doctor simply prescribes medicines and that too without any adverse effect on your facial nerves, facial muscles together with the other names and same powers. Researchers have shown that those men, who have long qualitative sleep (at least 6-8 hours) every night, have higher levels it may mean that one has high cholesterol which might mean that cialis no prescription click this you have to accelerate the unlearning of old ones. The cialis 10mg most important components are Javitri, Ashwagandha, Samudra Phal, Jawadi kasturi, javitri and ashwagandha.

De ongelukkige maîtresse zal het leven geven aan twee zonen, die echter bij hun geboorte zullen sterven, samen met hun moeder. Pas na zijn terugkeer uit Parijs krijgt de graaf het vreselijk nieuws te horen. Hij is zo verbitterd op zijn vrouw dat hij haar in een kerker laat opsluiten in zijn kasteel te Male. Ze zal er verblijven tot aan haar dood in 1380. De toekomst van Vlaanderen zal afhangen van haar dochtertje Margareta van Male. Dat is toch de opinie van Jan van Valois. De Franse koning is hertrouwd met Johanna van Auvergne en die heeft een zoon uit haar vorig huwelijk: Filips die in 1351 op zijn vijf jaar al de titel ‘hertog van Bourgondië’ met zich meedraagt. Een toekomstig huwelijk tussen zijn stiefzoon en Margareta van Male zal Vlaanderen en Bourgondië laten fuseren en stevig aan de Franse kroon vasthechten. Om de Vlamingen warm te maken voor zijn idee is koning Jan zelfs bereid zijn recht van excommunicatie tegen de Vlamingen te laten varen.

Demonstratie op de Kalanderberg
1352. Graaf Lodewijk laat de stoffelijke resten van zijn vader Lodewijk van Nevers ontgraven uit het klooster van Saint-Riquiers in de Pontheu en laat die overbrengen naar Brugge. Zijn beenderen worden bijgezet in een kostbare graftombe voor het hoog altaar van Sint-Donaas. ’s Anderendaags volgt daar een plechtige lijkdienst waar de graaf met zijn volgelingen, de voornaamste geestelijken en de edellieden van Vlaanderen eveneens bij aanwezig zijn. Enkele dagen later is het weer hommeles in Gent. Op 23 april rept graaf Lodewijk zich naar ginder om nog maar eens een gewapende opstand van de wevers af te blokken. Hij had ze de vorige keer bedacht met een wekelijkse boete van 12 mijten, wat neerkwam op zowat 1 stuiver per maand. En die boete willen ze nu absoluut kwijtgescholden zien.

De Gentse wevers krijgen daarbij de steun van de molenaars en Lambert van Tydeghem de deken van de kleine neringen. Een demonstratie op de Kalanderberg verplaatst zich naar de Korenmarkt waar de graaf zijn standaard laat ontrollen om er met de wethouders en zijn edellieden te tonen wie hier baas is in Gent. Lodewijk doet niet eens de moeite om zich in gevechtskledij te stellen en brengt zichzelf daardoor in groot gevaar.

Een of andere onbedachtzame molenaar die niet eens weet dat hij met de graaf van Vlaanderen te maken heeft valt hem aan met een lans. Een edelman uit de entourage van de graaf kan op het nippertje de aanval met zijn eigen lichaam afslaan en valt gewond neer voor de voeten van Lodewijk van Male. Na de aanvankelijke geruchten en paniek dat het de graaf zelf zou zijn die dodelijk gewond werd, blijkt de rust snel terug te keren. De oproerkraaiers zetten het op een lopen. Toch worden er veel molenaars gevangengenomen, een aantal onder hen wordt verbannen, de rest terechtgesteld. En zo eindigt deze bloedige oproer hier in de stad van Gent.

–

Uit deel 9 van ‘De Kronieken van de Westhoek – Het oud Verhaal van Vlaanderen –